จากไม้หน่อกอไผ่หน่อไม้อ่อน เคยซุกซ่อนตัวตนบนโลกเหงา เดียวดายหวังสร้างชีวิตขีดเส้นเงา หลบมุมเฝ้าแดดทอก่อต้นโต อาศัยลมดินน้ำฉ่ำชื่นนัก คมในฝักหนามไผ่ไม่เคยโผล่ ลำต้นอ่อนซ่อนตนทนโทรมโซ มิอวดโอ่เอ่ยอ้างอำพรางใด เติบลำต้นบนกอจนกล้าแกร่ง ขยายก้านกำแพงแรงยิ่งใหญ่ ล้อมหลักบังกระแสลมข่มโถมใจ ประสานกิ่งเป็นพงไพรไผ่เติบตน คือวิถีแห่งต้นกล้าท้าทายฝัน อาศัยวันเวลามาฝึกฝน รู้แข็งกร้านเอนอ่อนพอผ่อนปรน รู้รับทนแดดแรงลมแล้งโรย จากไม้หน่อกอไผ่ในวันก่อน เคยซุกซ่อนบ่มตนบนโลกโหย สั่งสมโศกสุขล้ำฝนฉ่ำโปรย ทั้งลมโชยมรสุมรุกรุมตน เติบต้นกล้าฝ่าโลกทั้งโศกสุข ผงาดจากที่ซ่อนซุกทุกแห่งหน ผลิใบอ่อนซ้อนสง่ามาปลุกคน จงกล้าพ้นต้นหน่ออย่างพอเพียง.
แดดเช้า 17 ก.ย. 2549 22:29 น. - ID 93061 
2506
10
0
17 กันยายน 2549 22:39 น. - comment id 606902
ประสบการณ์จะทำให้เราโตขึ้นเนอะ แต่โตมาจะเป็นคนดีหรือไม่ดีก็คงอีกเรื่องหนึ่ง โดนเรียนบ่อยจังนะค่ะพี่รุ่ง คริคริ น้องเล็กก็โดดมาอ่านกลอนเหมือนกันค่ะ
17 กันยายน 2549 22:55 น. - comment id 606906
อิอิอิ เหอ ๆ เขียนให้ใครไม่เกี่ยว ขอเอี่ยวด้วยละกันน่ะ
17 กันยายน 2549 23:46 น. - comment id 606910
สวัสดีหนูรุ่ง สบายดีไหม เราจะตายอยู่แล้ว มันอะไรกันนักกันหนาก็ไม่รู้ช่วงนี้ ไม่มีเวลามาแต่งกลอนเล่นเลย ไว้แล้วจะกลับมาเสนอหน้าใหม่วันหลังนะ แล้วเจอกัน
18 กันยายน 2549 07:27 น. - comment id 606915
รู้แข็งกร้านเอนอ่อนพอผ่อนปรน กว่าต้นกล้าจะแกร่งต้องใช้เวลาและประสบการณ์ค่ะ
18 กันยายน 2549 07:45 น. - comment id 606922
...ถึงว่า..ชื่อคุ้นๆอยู่... ความหมายชัดเจนดี...งดงามจ้ะ
18 กันยายน 2549 08:00 น. - comment id 606923
ต้นไม้ที่แข็งแกร่งอดทนผ่านแดดลมฝน มานาน แต่ไม่เคยรู้จักความอ่อนโยนอย่าง เช่นต้นไผ่ วันหนึ่งที่โดนลมพายุแรงๆ ก้อพร้อมจะหักโค่นลงได้ง่ายดายใช่ไหม... แล้วเราล่ะ จะเป็นได้อย่างต้นไผ่รึเปล่า
18 กันยายน 2549 08:14 น. - comment id 606930
ต้นกล้าต้นนี้จะเป็นร่มไม้ใหญ่ในวันข้างหน้า^_^
18 กันยายน 2549 08:37 น. - comment id 606940
พลิ้วไหวตามลม ลู่ล้อเล่นลม โอนอ่อน ผ่อนตาม... อยากเป็นเช่นลำไฝ่ แต่เป็นได้ยากจัง...
18 กันยายน 2549 09:28 น. - comment id 606946
\"ดอกไผ่บานพยานแห่งรัก บานเพื่อลาจาก เจ้าจงปล่อยวาง\" เหมือนเพลงดอกไผ่บาน ของหนุ่มบาว สาวปาน เมื่อไผ่ออกดอกเป็นเครื่องหมายว่าต้นไผ่กำลังจะตาย... ดอกไผ่เอย บานเพื่อจากลา ดังว่าจะเป็นการร่ำลาครั้งสุดท้าย
18 กันยายน 2549 10:14 น. - comment id 606955
จริงซินะอ่านคำกลอนแล้วให้นึกถึงคำกล่าวขาน ที่ว่าให้เป็นต้นหญ้าและต้นไผ่จะเจริญก้าวหน้า
แก้วประเสริฐ.
18 กันยายน 2549 10:41 น. - comment id 606974
ต้นไผ่ เป็นต้นไม้ลู่ไหว ตามแรงลม ไม่ต่อต้านหรือแข็งกร้าว จึงทำให้เข้มแข็ง \"สวัสดีค่ะ\" คุณสบายดีนะค่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อย จะได้ทักทายกันเท่าไหร่ค่ะ..... (งานยุ่งนั่นเองค่ะ) แต่ก็มีเวลาเข้ามาอ่านกลอนของคุณเสมอ ๆ นะค่ะ...
18 กันยายน 2549 11:20 น. - comment id 606987
ตอนนี้ยังเป็นลำไผ่ไม่ได้...ก็เป็นหน่อไม้ไปก่อนดิ
18 กันยายน 2549 11:37 น. - comment id 606994
กิ่งไผ่ไม่ต่างจากกิ่งหลิว แรลมพัดปลิวหลิวกิ่งไผ่ อ่อนโยนไหวตามแรงลมไป กิ่งหลิวกิ่งไผ่ไหวลู่สู้แรงลม แวะมาทักทายจ๊ะแดดเช้า....
18 กันยายน 2549 11:39 น. - comment id 606995
ขอเป็นถั่วงอกได้ไหม...
18 กันยายน 2549 11:56 น. - comment id 607013
แต่ฉันคือข้าวกล้าค่ะ
18 กันยายน 2549 11:59 น. - comment id 607017
ฉันคือ..ต้นข้าวสบายดีนะครับ
18 กันยายน 2549 15:01 น. - comment id 607105
ฉัน เป็นเพียงหญ้าแพรกค่ะ อิอิ
18 กันยายน 2549 15:52 น. - comment id 607127
นี่คือดอกบัว แล้วแต่มุมมองของแต่ละคน อาจจะเป็นบัวที่อยู่ในตมเน่าตายใต้น้ำ หรืออาจจะเป็นบัวที่พ้นขึ้นมาเหนือน้ำ แต่ต้นไผ่ที่บัวเห็นถ้าขึ้นในน้ำ เข้าก็จะสูงขึ้นเหนือน้ำขึ้นไปนะค่ะ บัวขอให้พี่แดดเช้าประสบความสำเร็จในการสอบนะค่ะ
18 กันยายน 2549 16:59 น. - comment id 607165
ธรรมชาติซ้อนธรรมชาติ
18 กันยายน 2549 17:32 น. - comment id 607183
อย่างตัวฉันเปรียบได้อย่างไรดี ในชีวีมีแต่คอยไขว้คว้า หาที่พึงเกาะเกี่ยวเลี้ยงชีวา นั่งคอยท่าหาคนมาจุณเจือ สงสัยเป้นต้นกาฝากแน่ๆ
18 กันยายน 2549 21:01 น. - comment id 607226
18 กันยายน 2549 21:19 น. - comment id 607229
เป็นธรรมชาติที่สวยงาม
19 กันยายน 2549 00:31 น. - comment id 607301
นี่แหละ ธรรมชาติที่ผมรัก
19 กันยายน 2549 01:15 น. - comment id 607317
หน่อไม้อ่อนต้มกระดูกหมูใส่ปลาหมึกแห้งสักหน่อยอร่อยอย่าบอกใครเชียว อิอิ
19 กันยายน 2549 12:50 น. - comment id 607501
ขอบคุณทุกท่านนะคะ ... ที่แวะเข้ามาอ่านกลอนของแดดเช้า ก็คงห่างหายไปสักระยะ ... เหมือนเดิม ยกเว้นมีแรงบันดาลใจอะไรพิเศษที่ทำให้ปิ๊งไอเดียบทกลอนออกมาได้ ก็จะมาเขียนให้อ่านอีก แดดเช้ากำลังหัดเขียนงานแนวสัญลักษณ์ เพราะงานนี้มีเสน่ห์ในตัวเองที่คนอ่านอ่านแล้วรับสัมผัสได้ด้วยใจ โดยไม่จำเป็นต้องสื่อสารอะไรตรงๆ ใช้คำง่ายๆ และเรียบเรียงให้งามๆ ก็ก่ออารมณ์สุนทรียศิลป์ได้เป็นอย่างดี หากงานเขียนของแดดเช้าก่อประโยชน์ใดๆ ให้คนอ่านบ้าง ก็ขอให้ประโยชน์นั้นบันดาลผลให้คนอ่านพบกับความสุข ข้อบกพร่องและปัญหาทั้งหลายทั้งปวง แดดเช้าจะพยายามปรับปรุง พัฒนา แก้ไข และสร้างสรรค์ ตอนนี้มีภารกิจหลายอย่างที่จะต้องทำ ช่วงตั้งเนื้อตั้งตัว อิอิ ... ถ้ามีเวลาว่างจะเข้ามาอ่านกลอนและเขียนกลอนให้อ่านกันอีกนะคะ ขออภัยบางท่านที่แดดเช้าไม่ได้เข้าไปทักทายในกระทู้กลอนเหมือนเช่นเคย ก็เพราะต้องอ่านหนังสือเรียน เตรียมสอบปลายเดือนหน้าค่ะ ยากมากๆ เลย เพราะยังไม่คุ้นกับวิชาเรียนละมั้ง พูดถึง \"ต้นไผ่\" บ้าง ... บ้านคุณตาปลูกต้นไผ่ไว้ เมื่อตอนเด็กๆ แดดเช้าเคยไปเยี่ยมคุณตา แล้วคุณยายก็เก็บหน่อไม้มาสดๆ แล้วเผาทันที เอามาต้มกินกับน่องไก่ น้ำซุปจะหอมและหวานมากเลย ไผ่ มีความงดงามในตัวเองซุกซ่อนอยู่ในความแข็งแกร่งและความอ่อนโยน เป็นเสน่ห์ที่สง่างามยิ่งนัก แม้จะไม่ให้ร่มเงาเท่าไหร่นัก แต่ก็ช่วยปกป้องลม แดดได้ รูปร่างที่ดูบอบบางแต่แข็งแรงของต้นไผ่นี่ ดูดีนะคะ ... ขออภัยที่ไม่ได้ตอบความคิดเห็นเป็นรายบุคคล ตอนนี้รู้สึกจะพักผ่อนน้อย เริ่มเพลียๆ และเป็นหวัด ก็เลยตอบรวบยอดไปเลยแล้วกัน เดี๋ยวจะไปนอนอ่านหนังสือแล้วหลับไปเลย (แหม ... เห็นหนังสือเป็นยานอนหลับชั้นดีไปซะแล้ว) ก็ขอขอบคุณทุกท่านอีกครั้งนะคะ ... แรงบันดาลใจเป็นเรื่องที่อัศจรรย์ใจมากๆ บางทีนั่งอ่านหนังสือกฎหมายอยู่ดีๆ ภาพรวมของชิ้นกลอนบทหนึ่งก็แว้บเข้ามา ถ้าไม่รีบเขียนก็จะเลือนหาย ก็เลยต้องเขียนออกมา เหมือนเช่น \"เธอ คือ ต้นกล้า\" ชิ้นนี้ ที่แดดเช้าได้คุยกับสหายคนนึง คือ คุณไผ่ (ต้นกล้า อันดามัน) แล้วเกิดปิ๊งไอเดียขึ้นมา ก็เลยได้เรื่องเลย แต่บางที พยายามคิด พยายามเขียน ไขว่คว้าอย่างไร งานดีๆ ก็ไม่แว้บเข้ามาง่ายหรอกค่ะ ฝืนเขียนไปก็นั่งเทียนและประดักประเดิด และบางทีก็ไม่มีอะไรใหม่ด้วยซ้ำ ต้องให้ \"ตกผลึก\" จริงๆ และต้องให้ตกอยู่ในสภาวะที่นิ่งตริตรองจริงๆ ไม่ได้ตั้งใจเขียนเพราะความอยาก หรือต้องการอวดอ้างตัวเอง หรือต้องการประกาศบอกอะไรเป็นการเจาะจง แต่เขียนเพราะเป็นความหยั่งรู้จากภายใน เป็นความรู้จริงๆ ที่ไม่ได้ปรุงแต่ง แปลกจริงๆ นะคะ ... เรื่องของ \"แรงบันดาลใจ\" ไม่รู้ว่า ใครเป็นแบบแดดเช้าบ้างไหม? บางที นั่งอยู่ในส้วมดีๆ ก็ได้กลอนออกมาสองวรรค รีบจดแทบไม่ทัน ตีสองนอนเคลิ้มๆ ก็ออกมาเป็นกลอนสองบท ต้องละเมอลุกมาเขียนๆ แล้วค่อยนอนหลับต่อ เคยได้ยินมาว่า รัชกาลที่ ๕ พระองค์พระราชนิพนธ์เพลงๆ หนึ่งขึ้นมาจากความฝันในช่วงคืนหนึ่ง ตื่นจากบรรทมก็รับสั่งให้จดเนื้อเพลง ทำนองเพลงนั้นไว้ แต่แดดเช้าจำไม่ได้ว่า เพลงนั้นชื่อว่า เพลงอะไร โม้มาซะยาว ... อิอิ พูดถึงเรื่องงานเขียน ได้ยินใครพูดทำนองว่า วิญญาณกลอนเข้าสิงก็จะเขียนไปได้เรื่อยๆ เมื่อวานก็ขายของ พูดทีน้ำไหลไฟดับ พูดชักจูงซะดิบดี พอลูกค้าไปแล้ว ก็แปลกใจตัวเอง บ่นกับแม่ว่า เมื่อกี้วิญญาณแม่ค้าเข้าสิงน่ะแม่ .... ฮา ไปละ ... ท่าทางแดดเช้าจะยิ่งฟุ้งไปกันใหญ่ เล่าเรื่องอะไรไม่รู้ กระเจิงไปหมดแล้ว ไว้พบกันอีกพร้อมๆ กับวันที่แรงบันดาลใจเดินทางมาหานะคะ : )
19 กันยายน 2549 12:55 น. - comment id 607505
แวะมาอ่านงานของคุณอีกครั้ง และ ตอบ อย่างที่ปกติ ก็อยากจะตอบ ยินดีค่ะ
19 กันยายน 2549 20:14 น. - comment id 607676
ไม้ไผ่....ต้นกล้า...ทำให้นึกถึงหนอนไม้ไผ่ที่ทานที่เชียงใหม่เลย....เค้าเลี้ยงในลำไม่ไผ่ค่ะ
21 กันยายน 2549 13:42 น. - comment id 608095
อิๆ เรื่องแรงบันดาลใจเคยได้ยินบ่อยค่ะ ศิลปินหลายคนมักจะได้แรงบันดาลใจจากความฝัน หนูเคยมีแรงบันดาลใจจากความฝันบ้างเหมือนกัน แต่ส่วนใหญ่จะเป็นฝันฟุ้งซ่านมากกว่า แง้ -_-\'
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
