ฉันก็คน...มีหัวใจ ไม่ใช่หลัก...ไม่ใช่ไม้ ไม่อ่อนแอ..แต่ไม่แข็งแกร่งเกินไป ที่จะยืนได้...ตลอดเวลา เวลาเจ็บก็เจ็บเป็น บางทีก็เย็น...บางทีก็ชา มีความรู้สึก....ขมขื่นดังว่า ก็คนนี่นา...จะให้เป็นยังไง ร้องให้ก็บ่อยบ่อย แค่รอคอย...ก็เหงาได้ เพราะเป็นคน...มีหัวใจ เจ็บ..เจ็บ..ไหว...ไหว ก็เท่านั้น
ดอกบัว 13 ก.ย. 2549 12:55 น. - ID 92952 
1037
12
0
13 กันยายน 2549 13:31 น. - comment id 605760
แค่เจ็บเจ็บ ไม่เหมือนเล็บ จิกเป็นแผล ถึงจะแย่ ก็ไม่ต้อง ถึงหมองไหม้ ถึงเจ็บปวด ก็ไม่ปวด ถึงกลางใจ ถึงอย่างไร ไม่ทุกข์หรอก น้องดอกบัว ไม่เหมือนคน เร่หารัก ไม่พักหยุด เที่ยวซอกแทรก ทุกทุกจุด ไปจนทั่ว ร้อนต้องเข้า หนาวต้องทน บ่นว่ากลัว แต่ไปทั่ว ถึงที่หมาย สุดปลายทาง
13 กันยายน 2549 14:59 น. - comment id 605791
พี่คนบน เกาะค่ะ ดอกบัวว่า ถ้าพี่หยุด สะดุด สุดปลายทาง ไม่เร่ร้าง ห่างรัก ไปหลอกนั้น ที่อ้างว้าง จะไม่เหงา เศร้าฤดี ในทะเล มีปลา เวียนว่ายอยู่ ถ้ามองดู จะเห็น เป็นหลากสี ชั่งเพริดเพลิน สวยงาม ตามที่มี แล้วไยพี่ วิ่งหารัก ให้หนักใจ ใช้ชีวิต อิสระ หาความสุข ไม่มีทุกข์ เริงร่า พาสดใส ใช้ธรรมชาติ ขัดเกลา ในจิตใจ แล้วฝันไฝ่ ใจสงบ พบพระธรรม บัวขอบคุณพี่ชาวเกาะนะค่ะที่แวะมาทักทายบัว
13 กันยายน 2549 15:33 น. - comment id 605799
ขอขอบใจ น้องดอกบัว ที่สะกิด ให้ได้คิด ในทางดี ดังที่ฝัน กรรมของพี่ ขอชดใช้ ไปแล้วกัน พระธรรมนั้น ก็เคยบอก ไม่หลอกลวง คนเราต้อง ไปตามกรรม ที่ทำไว้ พี่จำได้ เรื่องนี้ สิใหญ่หลวง คนเราไม่ ใช่แค่เกิด ไปตามดวง แต่มันเกิด จากบ่วง กฏแห่งกรรม พี่ก็ใช่ สบายใจ ไปโดดเดี่ยว ต้องท่องเที่ยว อย่างเหงาเหงา ทุกเช้าค่ำ ถือเสียว่า เมื่อเกิดมา ต้องใช้กรรม ที่พี่ทำ แต่ปางเก่า เขาให้มา
ขอบใจน้องดอกบัวมากครับที่ชี้แนะ ซึ้งใจมาก ๆ ครับ
13 กันยายน 2549 15:57 น. - comment id 605802
เราทุกคน เกิดมา มีกรรมติด ที่ได้ชิด เชยชม สมใจเขา เพราะพันผูก ปลูกสม เพาะบมเอา เขาจึงได้ มีสุข ผูกพันกัน คงเป็นกฏ แห่งกรรม ที่กำหมด จึงได้เกิด มาชด ใช้กันนั้น บางคนสุข ทุกข์มี เข้าแบ่งสัน ให้สุขล้น ทุกวัน คงไม่มี คนทุกคน เกิดมา หาสุขไม่ มีทุกข์ใจ สับเปลี่ยน ไม่หน่ายหนี ต้องใช้กรรม ที่ทำ ติดตัวมี อย่าคิดหนี ชดใช้ ให้หมดไป แล้วแสว่งหา ความดี มาปิดกั้น ให้กรรมนั้น ผ่อนผัน อย่าหวั่นไหว ค่อยค่อยสร้าง สมเอา เข้าทำลาย สักวันหนึ่ง ความหมองไหม้ ก็หมดลง ไหนๆก็เกิดมาแล้วนี่ค่ะพี่ชาวเกาะ ก็ต้องสู้กันต่อไปแต่ต้องวางใว้ในเส้นตรงค่ะ
13 กันยายน 2549 16:30 น. - comment id 605825
เอาหนมมานั่งกินกับน้องบัวค่ะ..... เราจะได้ไม่เหงางัยค่ะ.... มีเราสองคน.... เอ! แล้วกลัวน้ำหนักขึ้นไหมนี่....... อิ อิ อิ
13 กันยายน 2549 16:33 น. - comment id 605829
ไม่เจ็บมากไม่เป็นไรทำใจนะ พี่นั้นจะคอยปลอบใจให้คลายเหงา อยู่เป็นเพื่อนน้องบัวจนบรรเทา จะนั่งเศร้าไปใยให้ตรอมตรม
13 กันยายน 2549 16:49 น. - comment id 605841
กินด้วย น้องเอมกินด้วย เอมก็ชอบขนมเค้กนะคะ แบบนี้สงสัยเอมต้องแกล้งให้พี่บัวเหงาบ่อยบ่อยแล้วล่ะค่ะ อิ อิ คิดถึงนะคะ
13 กันยายน 2549 16:51 น. - comment id 605843
พี่รีค่ะบัวหม่ำได้ค่ะ มะกลัวน้ำหนักขึ้นหลอกค่ะ ขอให้ท้องอิ่มไว้ก่อนดีก่านะค่ะ อิ อิ อิ เรื่องอ้วนเรื่องเล็กค่ะ หิวเรื่องใหญ่ก่า แล้วพี่กลัวป่าวค่ะน้ำหนัก น๊านะหม่ำชิ้นนี้แล้วก็ไม่หม่ำอีกก็สิ้นเรื่อง ถ้ามีชิ้นต่อไปค่อยว่ากันอีกทีนะค่ะ อิ อิ
13 กันยายน 2549 17:00 น. - comment id 605845
พี่กุหลาบค่ะบัวไม่เจ็บ เพราะบัวรู้มีพี่นั้นอยู่เคียงข้าง เราจะเดิมตามฝันจับมือร่วมทาง ไม่อ้างว้างเดียวดายไปด้วยกัน เราจะเดินไปด้วยกันนะค่ะพี่ ไม่เห็นต้องกลัวเลยนะค่ะ ขอบคุณค่ะพี่น้องเอมมาหารแล้วค่ะพี่รี เราแบ่งกันนะค่ะแค่นี้ก็มะอ้วนแล้วค่ะ น้องเอมงั้นตกลงตามแผนที่วางไว้นะค่ะ บัวจะเหงาบ่อยบ่อยจะได้หม่ำขนมจากพี่รีอีกดีป่าวค่ะ บัวไม่น่าพูดดังไปเลยเด๋วพี่รีได้ยิน ก็อดกันพอดีเน๊อน้องเอม อิ อิ อิ พี่บัวคิดตึงน้องเอมเสมอนะค่ะ
13 กันยายน 2549 18:30 น. - comment id 605886
เรื่องของคนอ่อนไหว ที่ชอบหวั่นไหวมังคะ แต่ แค่ เจ็บ เจ็บ ก้อดี... จะได้สร้างภูมิคุ้มกันไว้ไง รู้สึกเมื่อไหร่ ก้อแค่ เจ็บ เจ็บ...
13 กันยายน 2549 18:59 น. - comment id 605899
จิตใจมันอ่อนไหว เธอทำให้ไหวหวั่น มันสร้างภูมิคุ้มกัน เพราะหลงรักเธอแล้วนั่นไง
13 กันยายน 2549 19:31 น. - comment id 605920
หน้าส่วนตัว
แค่ เจ็บ เจ็บ ...
ระหว่าง...ในหนึ่งวันมีอะไร เข้ามาทดสอบเราต้องมากมาย ...ขอเพียงแต่อย่าออ่นแอ ท้อแท้ และหวั่นไหว ....เข้มแข็งนะ
เอามาฝาก กำลัง ใจ ...
13 กันยายน 2549 20:54 น. - comment id 605962
แค่เจ็บๆๆคันๆ มดกัดยังเจ็บมากกว่าป่าวน๊า
13 กันยายน 2549 23:34 น. - comment id 606001
เวลาเจ็บก็เจ็บเป็น เวลาเย็นก็เป็นหิว เวลาเช้าเฝ้าตัวปลิว ขับรถลิ่วเพราะรีบไป เวลาสุขก็สุขอยู่ ไม่รับรู้ทุกข์หวั่นไหว แถมให้ดวงหทัย สุขภายใน...สุข-สุข-สุขเจ็บอะไรกันหละจ๊ะ เห็นคุยซะ สดใสขนาดนั้น อิอิ ไม่บอกก็ได้ว่าคิดถึง เพราะบางนี้ ถึงหลับปุ๋ยแล้วมั้ง อิอิ หลับฝันดีจ้า
14 กันยายน 2549 12:36 น. - comment id 606096
หายเหงาหรือยังครับ น้องบัวเพราะเป็นคนมีหัวใจ บ้างเจ็บปวดอ่อนไหวในบางหวัง แต่อย่าปล่อยความเหว่ว้าคาราคาซัง ทิ้งความชังกดชักโครกแล้วโยกทิ้ง.. น่านะ..พี่แวะทักทาย สบายดีนะคะ
14 กันยายน 2549 15:52 น. - comment id 606152
เจ็บจิ๊ดจิ๊ดพอให้รู้สึก แต่ส่วนลึกยังแข็งแกร่งเต็มที่ มีภูมิต้านคุ้มกันไว้อย่างดี เจ็บแค่นี้จิ๊บจิ๊บสบายสบายค่ะ บัวขอบคุณนะค่ะ คุณชมพูภูคา ที่แวะมาทักทายบัวค่ะ บัวขอให้คุณโชคดีนะค่ะ
14 กันยายน 2549 16:03 น. - comment id 606154
ทำไมเอยคำรักง่ายเกินไป ไม่รู้สึกหวั่นไหวเลยนะนั้น เหมือนกับคำนี้พูดอยู่ทุกวัน คงไม่ได้กลั่นออกจากใจพี่จริงจริง แต่อย่างไรบัวก็ดีใจที่พี่มาทายทัก ให้รู้จักกันไว้และดีใจเป็นอย่างยิ่ง อย่างน้อยน้อยก็มีพี่เพิ่มมาสบายใจจริง เป็นสุขยิ่งได้สื่อสานสัมพันธ์และไมตรี บัวขอบคุณพี่ลุ่มน้ำตาปีค่ะ แค่ชื่อก็ทำให้อยากจะไปเที่ยวเสียแล้วสิค่ะ บัวชอบแม่น้ำลำธารภูเขาแถมยอดดอยทะเลค่ะ สรุปที่เป็นธรรมชาติชอบหมดค่ะ
14 กันยายน 2549 16:17 น. - comment id 606157
ขอโทษค่ะ คอมเม้น 16 บัวทักทาย คุณชมพูภูคานะค่ะ
14 กันยายน 2549 16:29 น. - comment id 606159
โถ เอยพี่หญิงก้อ เจ็บนี้ๆๆๆๆๆอีกนาน ก้อแค่รองจินตนาการกับความเจ็บงัยค่ะ ความสุขอยู่ที่ใจ มิมีใครมาสร้างสรรค์ อยู่กับตัวเราเองทุกวัน ปรับปรุงสร้างสรรค์สิ่งสวยงาม รู้ป่าวค่ะบัวฝันดีทุกคืนค่ะ ฝันว่าพาเด็กๆไปเที่ยว ดูแลเด็กๆแต่ไม่ได้ทำคนเดียวนะค่ะ ไม่รู้ว่ามีใครค่ะมาช่วยด้วย แปลกจริงๆค่ะในความฝันต้องมีคนนี้ อยู่ด้วยทุกครั้ง หรือว่าเรากำลังสร้างกุศล ร่วมกันอยู่แปลกจริงๆค่ะ ฝนตกหรือป่าวค่ะขับรถดีๆนะค่ะ เป็นห่วงค่ะ
14 กันยายน 2549 16:57 น. - comment id 606168
พี่พันเก้า
14 กันยายน 2549 22:12 น. - comment id 606250
คนจะไป ... ถึงเวลามันก็ต้องไป
แม้จะทำยังไง.... จะคงจะทำได้แค่นั้น
สิ่งที่ทำได้ดีที่สุดก็ คือ ปล่อยมือให้เธอเดิน
เลยผ่าน
ไม่เป็นไรหรอก..... คิดซะว่าเป็นแค่เพียง
วันวาน...ที่เป็น ของฉันที่ได้เคย
.....ร่วมทางฝัน กับเธอ....
15 กันยายน 2549 12:56 น. - comment id 606347
ไม่อยากเจ็บ แต่นิสัยไม่ดีชอบทำร้ายตัวเอง แก้ไม่หาย อ่ะ
17 กันยายน 2549 16:48 น. - comment id 606858
..เรนเป็นห่วงบัวนะคะ..... เรนมายืนรอตั้งนาน.. บอกอาจารย์แป๊ปเดียวเอง.. ..
22 กันยายน 2549 16:12 น. - comment id 608452
บัวขอบคุณนะค่ะ คุณreallove บัวจะไม่เจ็บนานมันก็แค่คนผ่านไป ของเมื่อวานนี้ อิ อิ อิ
22 กันยายน 2549 16:17 น. - comment id 608456
เรนค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
