ห่าง..หาย

เถ้าธุลี


   ยามเมื่อความทรงจำหยุดอยู่นิ่ง
หลังความจริงที่ยังคงเคลื่อนไหว
ไร้ความสุข ไร้ความทุกข์ ในหัวใจ
น้ำตาไหลโดยไร้ความคิดคำนึง
   ดังถูกตอกติดตรึงอยู่กับที่
อยู่ตรงนี้โดยไร้ใครคิดถึง
ไร้ตัวตน ไร้คนมาฉุดดึง
ตัวตนที่มีจึงจางหายไป				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    12 กันยายน 2549 00:07 น. - comment id 605252

    ยามเมื่อความทรงจำหยุดอยู่นิ่ง
    เหนือทุกสิ่งเป็นใจให้ได้ฝัน
    จนไม่อาจพบสุขทุกคืนวัน
    เลยต้องเศร้าเฝ้ามั่นฝันห่างไกล
    
    11.gifไม่เจอกันนานเลย  สบายดีไหมค่ะ11.gif
  • เพียงพลิ้ว

    12 กันยายน 2549 07:35 น. - comment id 605431

    ชอบบทแรกจังนะคะ
    
    ความทรงจำกับความจริงมักจะสวนทางกันเสมอค่ะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • ไรไก่

    12 กันยายน 2549 11:33 น. - comment id 605518

    เหงา..เศร้า..ดีจัง
    
    36.gif
  • ☆•:*´¨`*:•.☆.....นางฟ้า ...แสนซน.....☆.•:*´¨`*:•.☆

    12 กันยายน 2549 16:25 น. - comment id 605610

    ต่อไป จะไม่ ห่าง หาย
    
           อะ ผ้าเช็ดหน้า ซับน้ำตาสะ....
    
     ส่งมือมาสิ .... เราจะเป็นกำลังใจให้คุณนะ
    
             ยิ้มคะ  .....%5C
  • Silky

    12 กันยายน 2549 17:20 น. - comment id 605623

    แม้ไรตัวตนคงค้นพบ
    ในจุดจบความฝันอันยิ่งใหญ่
    ไร้สุขไร้ทุกข์ไร้หัวใจ
    น้ำใสใสผ่านไหลออกจากตา11.gif
    
    
    กระต่ายใต้เงาจันทร์

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน