เคยแต่ห่วงใยความรู้สึกของคนอื่น จนลืมห่วงใยความรู้สึกของตนเอง เคยแต่แบ่งปันให้คนอื่น จนลืมเหลือไว้ให้กับตนเอง เคยแต่จริงใจต่อคนอื่น จนลืมเผื่อใจไว้กับความหลอกลวง เคยแต่ซื่อตรงต่อคนอื่น จนลืมมองเห็นความเปลี่ยนแปลง เมื่อทุกอย่างเริ่มแจ่มชัด............ ก็พบว่าตัวเองต้องปวดร้าว จากการกระทำของผู้อื่น จนไม่เหลือความภูมิใจให้คนึงหา ต่อไปนี้ขอสัญญา "จะรักตัวเอง" +++ ให้มากกว่าที่เคย + + +
11 กันยายน 2549 13:49 น. - comment id 605110
คุณรี เป็นไงบ้าง บางคนบอกกานต์เสมอ ก่อนจะรักคนอื่นให้รักตัวเองให้มากๆ ถ้าเราไม่รักตัวเอง แล้วใครจะมารักเราล่ะคะ แต่กานต์ว่ารักคนอื่นๆมากกว่าดีนะคะ เพียงแต่ว่าเราไม่คาดหวังอะไรมากกมายเท่านั้นพอค่ะ คิดถึงค่ะ
11 กันยายน 2549 14:19 น. - comment id 605115
คุณเพียงพลิ้วพูดถูกแล้วนะคุณรี รักคนอื่นมาก ๆ ไม่เป็นไรหรอก แต่อย่าหวังอะไรจากเขา ผมเดินหาดอกลิลิ่สีขาวไปทั่วทุกร้าน ไม่มีดอกไหนที่สวยเลย แต่ผมคิดว่า ดอกลิลี่สีขาวที่น่ารัก ต้องไม่มีวางในร้านขายดอกไม้แน่เลย มันอยู่ที่ไหนน๊า.....
11 กันยายน 2549 14:39 น. - comment id 605121
คนเราก็เป็นแบบนี้แหละครับ อย่าคิดมาก เขาว่าไว้ความรักที่ให้ไม่มีใดเกินกว่าให้ตัวเองครับ แก้วประเสริฐ.
11 กันยายน 2549 17:01 น. - comment id 605142
มาปลอบใจ..ให้กำลังใจค่ะ..
11 กันยายน 2549 17:31 น. - comment id 605148
สวัสดีค่ะ ลิลลี่สีขาว... คุณรี...การรักตัวเองเป็นเรื่องมาทีหลังหากเรารักคน คนนั่นอย่างจริงใจ... แต่การจะรักใครสักคนหนึ่ง เราคงต้องรักตัวเองให้เป็น ก่อนที่จะรักคนอื่น... เพราะถ้าไม่รัก ไม่ดูแลตัวเอง แล้วเราจะรักคนอื่น ดูแลคนอื่นได้ดีหรือ ? คำถามและคำตอบเหล่านี้ ทำให้คิดอยู่เสมอ... ซึ่งในความเป็นจริง และในปัจจุบันนี้ ยังรักตัวเองไม่เป็น... เลยไม่คิดจะรักใครสักคน เหมือนจะเห็นแก่ตัว... รักได้แต่หากคาดหวังเหมือนพี่กานต์บอก... คนที่เจ็บคือเรานะคะ เป็นกำลังใจให้คุณ นะคะ คิดถึง... ช่วงนี้งานยุ่งมากค่ะ แวะมาได้เฉพาะบ้านคุณรีนะคะ... รักษาสุขภาพนะคะ
11 กันยายน 2549 18:59 น. - comment id 605158
การที่เรารักและห่วงใย คนอื่น ใช่ว่าเราจะไม่รักและดูแลตัวเอง แต่อยากให้คุณทำไปพร้อม ๆ กัน รัก...ให้เป็น มองโลกกว้าง ๆ ถึง สุดปลายทาง เราต้องยืนคนเดียว ก็จะไม่เสียใจสิ่งที่เราทำลงไป... เรียนรู้ที่กับอยู่กับตัวเองและทำให้คนอื่นเดือนร้อนน้อยที่สุด.... แวะมาส่งรอยยิ้มให้นะคะ
11 กันยายน 2549 20:50 น. - comment id 605188
... รักตัวเองไว้ก่อน อย่างแรกเลย ถึง จะสามารถรักคนอื่นได้ อย่างแท้จริงครับ ถ้าตัวเองยังดูแลไม่ได้ แล้วใครจะวางใจให้เราไปดูแลเค้าล่ะ จริงไหมครับ รี ...
11 กันยายน 2549 22:24 น. - comment id 605216
รักคนอื่นมากเท่ารักตัวเอง เอ็นดูคนอื่นมากเท่าเอ็นดูตัวเอง สงสารคนอื่นมากเท่าสงสารตัวเอง คงต้องบอกว่าเอาใจเขามาใส่ใจเรา แค่นี้พอเพียงไหมคะ
11 กันยายน 2549 23:16 น. - comment id 605234
รักเท่า ๆ กันดีไหมค่ะ ทั้งตัวเองและคนรอบข้าง แต่อย่างไรซะ คนที่เราควรรักและบูชาที่สุด คงหนีไม่พ้นคุณพ่อและคุณแม่ จริงไหมค่ะ
12 กันยายน 2549 21:44 น. - comment id 605297
รักเขา รักเราอย่างเท่าเทียมก็ยากเนอะ รักให้เป็นก็เพียงพอแล้วค่ะ
12 กันยายน 2549 03:49 น. - comment id 605419
รักตัวเองให้มากมากก่อนนะ..ก่อนที่จะแบ่งปันไปให้คนอื่น...
12 กันยายน 2549 10:59 น. - comment id 605496
รักตัวเองก่อน...แล้วค่อยแผ่ไปให้คนรอบข้าง..ฟังดูอาจคล้ายๆ เห็นแก่ตัวนิดๆ แต่หลักมันเป็นเช่นนั้นน่ะ :)
12 กันยายน 2549 15:54 น. - comment id 605599
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยม และส่งกำลังใจมาให้ค่ะ ทุกคนมีมุมมองที่แตกต่าง กันไป แต่ก็จะทำให้ดีที่สุดสำหรับตัวเองแล้วกันนะค่ะ..... MISS YOU
12 กันยายน 2549 17:44 น. - comment id 605629
รักตัวเองให้มากๆน่ะค่ะ บางทีความคิดทำให้เราเจ็บทำร้ายเราเอง รักตัวเองต้องคิดแต่สิ่งที่ทำให้ตัวเองมีความสุขค่ะ....โลกเราอยุ่ได้ต้องแข็มแข็ง...และยิ้มลุกขึ้นสู้ค่ะ...กระต่ายส่งความรักและความห่วงใยให้คุณเสมอ... ....กระต่ายใต้เงาจันทร์....
13 กันยายน 2549 12:37 น. - comment id 605749
คุณกระต่าย ขอบคุณค่ะที่มีความห่วงใยให้ คนเราต้อง เข้มแข็งค่ะ ไม่เช่นนั้นเราจะไม่สามารถ ดำเนินชีวิตในสังคมปัจจุบันได้ คุณเฌอมาลย์ ใช่ค่ะ รักให้เพียงพอชีวิตถึงจะไม่ทุกข์... แฮะ แฮะ ... พูดง่ายเน้อ แต่เวลาทำซิยาก.... MISS YOU