ข้าฯคือนักฝันกวีเปล่า ผู้ใฝ่หาถึงการว่างเปล่าของฉันทลักษณ์ทางภาษากวีศิลป์ ข้าฯมีจินตนาการแห่งความว่างเปล่ากลั่นกรองเป็นหยดกวีบริสุทธิ์ คล้ายน้ำค้างยามดึกดื่นตกลงมาจากฟากฟ้าสู่ยอดกิ่งใบไม้ ข้าฯหาได้เป็นนักกวีเปล่าผู้ยิ่งใหญ่ไม่ ข้าฯก็ไม่ใช่ศิลปิน นักปรัชญญา สร้างสรรค์งานไร้กฏเกณฑ์รูปแบบอีกเช่นกัน ข้าฯเป็นเพียงบุคคลธรรมดามีความสุขที่ได้ฝันถึงงานศิลป์ ข้าฯคือความว่างเปล่าซึ่งใครก็มองไม่เห็น การสร้างสรรค์ศิลปะมิได้มาจากการเรียนรู้จากที่ไหน ปลายปากกาคือความนึกคิดมาจากใจ ข้าฯไร้ซึ่งอาจารย์ ข้าฯไร้ซึ่งสถาบันแห่งงานศิลป์ ข้าฯคือผู้ใฝ่ฝันเป็นศิลปิน งานศิลป์คืองานที่ข้าฯรัก ความฝันแห่งข้าฯขอเป็นนักกวีเปล่า ขีดเขียนด้วยตัวอักษรร้อยเรื่องราว เพื่อบอกเล่าภายในจากห้วงจินตภาพ ข้าฯกำเนิดจากความว่างเปล่า ความว่างเปล่าล้อมรอบข้าฯ ข้าฯมีความสุข ข้าฯผู้หลงรักความว่างเปล่า เพราะข้าฯคือหนึ่งเดียวกับความว่างเปล่า ที่ไหนมีความว่างเปล่า มีข้าฯที่นั่น แด่มวลสหายเอ๋ย!ที่ใดมีความว่างเปล่าเราคงได้เจอกัน ณ.แห่งนั้นคือสวรรค์แห่งความว่างเปล่าที่ข้าฯดำรงอยู่
ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ 9 ก.ย. 2549 15:35 น. - ID 92864 
1055
1
0
9 กันยายน 2549 15:49 น. - comment id 604813
ความว่างเปล่าเป็นสิ่งที่เรากำลังค้นหาค่ะ ต้องไปแล้วนะ วันนี้หมดเวลาสำหรับการเล่นเน็ตแล้ว บ๊าย บายค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
