เสียดาย!..โชคดี..แต่..โชคร้าย
ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ
นานๆครั้งฉันจะได้พบเจอ กับเธอคนในฝันซึ่งวาดไว้
เป็นความบังเอิญอันโชคดี ได้พบและชอบเธอตั้งแต่แรกเห็น
อยากไปทักทายทำความรู้จัก ชวนเธอพูดคุยไถ่ถาม
ว่าเธอเป็นใครเปิดเผยว่าฉันเป็นใคร เผื่อเราอาจจะเข้าใจจริงใจกัน
ไม่เคยเลยโอกาศจะเปิดออกให้ ไม่เคยเลยสวรรค์จะเป็นใจ
โอกาศไม่เคยเป็นของฉัน เมื่อโอกาศเปิดออก ฉันก็ได้เห็นเธอ
แต่เป็นความโชคร้ายอยู่ดีเกิดมาขี้อาย เป็นไอ้บื่อไอ้ใบ้ไม่กล้าจีบเธอ
เพียงแค่ส่งยิ้มแต่เธอคงไม่เห็น คือความลำเค็ญของคนปอดแหกอย่างฉัน
แล้วสายลมก็พัดพาเธอไป เมื่อสายฝนสาดมาเธอก็หาย
ต่อหน้าต่อตาโดยไม่อาจทำอะไร ทำได้อย่างเดียวคือเสียดาย
มันไม่ง่ายเลยจะเจอใครอย่างเธอผ่านเข้ามาได้พบเห็นในชีวิตจริง