อยู่คนเดียวไม่รู้ค่าของตัวเอง เปล่าเปลี่ยวเว้งว้างรอบข้างไม่มีอะไร เหม่อมองใครๆ ก็ไม่รู้จัก โหยหาความรักมันก็ไม่มาหา ยื่นมือออกไปจับต้องอากาศ ไม่สามารถจะจับมันได้ ก็เฝ้าขวนขวายโหยหา ตะกายตะเกียกดิ้นรน แต่ยากเหลือเกินกับตัวฉัน ความรักหนีหายไปแห่งไหน รอบกายมีผู้คนมากมาย ซึ่งไม่ใช่คนที่ฉันต้องการ เหมือนโดนสาปแช่งให้ตายทั้งเป็น ไม่มีใครเห็นว่ายังมีฉัน ไม่รู้วันไหนสิ้นสุดเหมือนกัน เฝ้าภาวนาเมื่อไหร่พ้นคำสาปแช่งเสียที ให้ฉันรู้สึกว่าไม่ว่างเปล่าอีกต่อไป
7 กันยายน 2549 21:02 น. - comment id 604322
ความอ้างว้างอยู่เคียงข้างฉัน ฉันเหมือนมีมันเสมอเสมอ ไม่รู้ทำไมนะเออ จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้ มันเหงาเต็มทีแล้วรู้ไหม เหตุผลเพราะเธอมีใคร ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดาย...ลำพัง ผู้หญิงไร้เงาเชื่อว่า คุณจะมีคนเขามาชิดใกล้ในไม่ช้าค่ะ ขอให้คุณสมหวังในความรักนะค่ะ