เสียงคร่ำครวญอกหักรักเป็นพิษ คนสนิทหักอาลัยใจหม่นหมอง รักมิได้ดั่งใจเธอใฝ่ปอง กลายเป็นตัวสำรองต้องตรอมตรม เห็นเธอเหงาซึมโศกวิโยคแท้ รักเปลี่ยนแปรห่างไกลใจขื่นขม ท้อแท้ในชีวิตจิตระทม ร้าวระบมหนักหนาคราได้ยล อยากบอกเธอเธอจ๋าอย่าเหงาหงอย ฉันนั้นคอยปลอบใจคลายสับสน อย่าคิดมากจนวิปริตจิตวกวน ฉันอีกคนยังเป็นเพื่อนอย่าเลือนลา รักไม่ได้สมใจไปทุกอย่าง อาจมีบ้างแรมร้างห่างวาสนา อยู่นอกเหนือกฏเกณฑ์ดวงชะตา จึงนำพาให้แยกทางระหว่างใจ อย่าไปโกรธโทษรักที่หนักอก อย่าวิตกกังวลจนหม่นไหม้ สักวันหนึ่งวาสนาชักพาไป คงสุขใจสุขสันต์ทุกวันคืน คำว่ารักพูดจากปาก..ยากรับได้ ต้องออกจากหัวใจใช่แข็งขืน ความสงสารบวกเข้าใจเป็นจุดยืน รักคงชื่นสมหวังดังต้องการ
White roses 6 ก.ย. 2549 17:10 น. - ID 92746 
2111
4
0
6 กันยายน 2549 17:30 น. - comment id 603898
เวลาเราเศร้าใจหรือทุกข์ใจ คำพูดและการปลอบโยนจำเป็นนะค่ะ แต่ไม่สำคัญเท่ากับความเข้าใจหรอกค่ะ ขอแค่คนหนึ่งที่คอยอยู่เป็นเพื่อน เข้าใจความร้สึกเราตอนนั้น อย่ามีคำพูดที่ซ้ำเติมให้รู้สึกแย่ไปกว่าเดิม ก็เพียงพอแล้วล่ะค่ะ
6 กันยายน 2549 17:39 น. - comment id 603905
รักน่าจะมีจุดทศนิยมนะ เพราะมันไม่เคยลงตัวสักที แล้วเราก้อดันไปเป็นเศษที่ชอบจะอยู่หลังจุดเค้าซะด้วย เฮ้อ...เหงาใจ เอาอะไรมาคลายดี ?
6 กันยายน 2549 17:45 น. - comment id 603910
ไม่อยากเอ่ย คำปลอบใจ ให้หายเศร้า อยากให้เจ้า ทำจิตใจ ให้เข้มแข็ง ไม่อยากหยอก ให้ตัวเจ้า นั้นหายเซ็ง แต่อยากบอก ให้เจ้าเล็ง สัจธรรม รักที่ไหน เป็นต้องที่ นั่นมีทุกข์ ทั้งทุกข์สุข มีปนไป ใคร่ขอย้ำ ถ้าจะโกรธ ก็ต้องโกรธ โทษผลกรรม เราสร้างทำ ผลที่ได้ ก็ตัวเรา ผมก็ใช่ จะได้ดี ที่ความรัก แต่ต้องหัก ในอุรา อย่าโกรธเขา เขาอยากสุข ก็จงสุข รับสุขเอา ส่วนตัวเรา ขอ อโหฯ โมทนา ทำหัวใจ ให้คลาย พยาบาท รับรองว่า จะสมมาตร ปราถนา สุขที่ใจ ทุกข์ที่ใจ เรานี่นา แล้วเราจะ เลือกข้อไหน อย่างไรกัน
6 กันยายน 2549 18:30 น. - comment id 603929
พี่ญาค่ะ
6 กันยายน 2549 19:50 น. - comment id 603975
หน้าส่วนตัว
แต่ก่อน ทุกครั้ง ทีไร
ได้อ่าน ได้เห็น ในบท กวี
แค่อ่าน แล้วทิ้ง มันไป
ไม่เคยใยดี ไม่ซึ้งชวนฝัน
ใจความนั้นก็มี แต่เรื่องเก่า
คือความรักที่กลาย เป็นเศร้า
อ่านไปก็งั้นๆ เรื่องราวที่ซ้ำๆ
อ่านไปยังขำ ซ้ำเดิมเรื่องเก่า
ต้องมีคนสมหวัง ต้องมีคนชอกช้ำ
ไม่จำ ไม่ซึ้ง ไม่เกี่ยวกับเรา
จนวัน ที่เขา ลืมเรา
จู่ๆ ความเหงา ก็เกิดมี
กลับเกิด ลึกซึ้ง ในบท กวี
ได้อ่าน อีกที น้ำ ตา จะไหล
ใจความนั้นคงมี แต่เรื่องเก่า
คือความรักที่กลาย เป็นเศร้า
อ่านไปอย่างช้าๆ
เรื่องราวคนช้ำๆ
แต่มัน ไม่ขำ เพราะเป็น ตัว เรา
ไม่เคยจะนึกฝัน
จะเจอเองซักครั้ง
กับความ ผิดหวัง
ต้องเจ็บ ต้องเหงา
เก็บความหมาย ทุกตอน
เก็บอักษร ทุกตัว
อยู่ในหัว ใจเรา เข้าไป ข้างใน
ให้มันช้ำ ไปอีก ให้มันช้ำ เข้าไป
ให้มันสา แก่ใจ ให้ช้ำ กว่านี้
อ่านไปอย่างช้าๆ
เรื่องราวคนช้ำๆ
ให้มัน ตอกย้ำ ซ้ำ ลง ใจเรา
ไม่เคยจะนึกฝัน
จะเจอเองซักครั้ง
กับความ ผิดหวัง
ต้องเจ็บ ต้องเหงา
ต้องเจ็บ ต้องช้ำ
เป็นอย่าง...ตัว...เรา .....มาร้องเพลงปลอบใจให้คลายเหงานะ
7 กันยายน 2549 00:04 น. - comment id 604093
อย่าโศกเศร้าเหงาจิตหากผิดหวัง เพราะโลกยังมีสว่างกระจ่างใส แล้วความร้ายจะเลยผ่านไม่นานไป เธอจะพบโลกสดใส..อีกครั้งหนึ่งสุขและทุกข์มีปะปน หากสุขได้ก็ทุกข์ หากทุกข์ได้ก็สุขใจ จริงไหมจ๊ะ
7 กันยายน 2549 14:34 น. - comment id 604195
ขอบคุณ..ทุกๆท่านที่แวะมาเยี่ยมค่ะ...ขอให้ความทุกข์ ความโศก ความเศร้า ความเหงาจงค่อยๆหายไป จากชีวิตของทุกๆท่านค่ะ..
7 กันยายน 2549 14:58 น. - comment id 604208
ไม่รักเราก็ไม่สนสิค่ะ...สาวมั่นอย่างเราไม่มีใครรักกระต่ายรักก็พอค่ะ
7 กันยายน 2549 22:23 น. - comment id 604355
ปลอบเก่งจังครับบบบบ ปลอบอัสสุหน่อยสิไม่มีใครสนใจเลย
ปลอบเลยครับ อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
