ค่าของครู

มาเปล่า...ก็ไปเปล่า
ไฉนเจ้าจะเอาได้
ฝุ่นผง ธุลี ทราย
อย่าได้หมายจะติดตัว
     
   หนึ่งแน่คือสมอง		
ลองตรึกตรอง ลองใช้หัว
อย่าแต่หลงเมามัว
หลงเกลือกกลั้ว แย่งชิงดี
   ...ข้าราชการ...		
นัยนั่นบอก ศักดิ์ศรี
กิจการ งานที่มี
ทำเพื่อพลี แด่ราชัน
   เป็นข้าฯ ขององค์ราชา	
มีคุณค่า...กว่าห้ำหั่น
ยิ่ง คำ ครู เป็นประกัน		
คือ ผู้สรรค์สร้างสังคม
   หยุดเถอะ...พอได้แล้ว		
เจ้าเพื่อนแก้ว...ชาวกล้วยไม้
ตายเล่าก็เปล่าดาย				
หากมีกาย...จงทำดี
   อิจฉา...เปลืองสมอง		
ลองตรึกตรองในศักดิ์ศรี
หน้าที่คือสร้างคนดี				
ให้พึงมีแก่สังคม
   เก็บงำวาจากร้าว
สร้างความร้าว ระรานฉาน
ละเถอะ...ส่อเสียด...วิจารณ์
แล้วเจ้านั้น...จะสุขใจ
   โอ้เอย...เจ้าเพื่อนแก้ว
งามเพริศแพร้วดุจกล้วยไม้
เริ่มใหม่...ยังไม่สาย
ระลึกให้ได้ ข้าฯ คือ ครู

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

kikyou 5 ก.ย. 2549 21:23 น. - ID 92719

1570

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/92719 ที่มา: การพิจารณาขั้นเงินเดือนภายในโรงเรียน อยากเตือนสติเพื่อนครูด้วยกัน ให้เห็นว่าแท้จริงแล้ว ค่าของคนเป็นครู เป็นข้าราชการ ไม่ได้อยู่ที่เงินเดือน , kikyou

comments powered by Disqus

-:-` นางฟ้า...แสนซน -:-`

6 กันยายน 2549 19:19 น. - comment id 603952

ฝาก ดอกไม้   มอบให้ครู ด้วยจิค่ะ 

ดอก  จำได้แม่นเวลาเราจัดพานไหว้ครู รำลึกถึงพระคุณครูเสมอค่ะ

ผู้หญิงไร้เงา

6 กันยายน 2549 22:19 น. - comment id 604051

ครูเปรียบได้คล้ายเรือจ้าง
รับส่งสร้างคุณค่ายิ่ง
แถมห่วงใยลูกศิษย์จริง
คือหนึ่งสิ่งที่ครูมี

คุณครูที่มีหัวใจเป็นครู  น่าเคารพยิ่งค่ะ  ชื่นชมครูที่รักลูกศิษย์และรักวิชาชีพครู