ชีวิตฉันเพียงลำพังเลยผ่านมา ถ้าเปรียบไปก็เหมือนเรือใบ แล่นลงสู่ทะเลอันกว้างใหญ่ ลอยไปโดยไม่มีจุดหมาย ในท้องทะเลมีเรือใบลำหนึ่ง เรือใบ ใบไม้แห่งฉันท่ามกลางทะเล เรือเก่าอันทรุดโทรม ผุพัง และยังแล่นไปฝ่าเกรียวคลื่น ฝนสาดโถม พายุ ซัดกระหน่ำ คลื่นลูกใหญ่ซัดเรือให้โครงเครง ตัวเท่านั้น เป็นที่พึ่งตนเอง พยายามไม่กลัว ใจดีสู้เสือ ไม่รู้ว่าฝั่ง จะอยู่แห่งไหน และไม่รู้ว่าร้ายหรือดีอย่างไร เท่าที่รู้วันนี้ ว่าฉันนั้นไม่มีใคร รู้แค่เพียงค้นหาสิ่งที่ตนใฝ่ฝัน .................ได้แต่หวังว่ามันจะเจอ......ซะที...!
ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ 5 ก.ย. 2549 15:34 น. - ID 92710 
929
1
0
6 กันยายน 2549 21:26 น. - comment id 604026
กลางทะเล คลื่นลม โหมกระหน่ำ มิหนำซ้ำ ยังมีความ อ้างว้างอยู่ จนไม่รู้ จะหันหา พาแลดู เพื่อไปสู่ ข้างริมฝั่ง ได้ยั่งไรชอบนั่งเรือไปเที่ยวตามทะเลค่ะ มีความรู้สึกว่ามันเป็นบรรยากาศที่ทำให้เราสบายใจ ไม่มีอะไรที่น่ากลัว คิดอย่างนั้นจริง ๆ นะค่ะในความรู้สึก และก็ชอบมองทะเลโดยเฉพาะยามพระอาทิตย์กำลังจะตกดิน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
