ฝันเล็กๆ"คนกระจอกและนกกระจอก"
ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ
ท่ามกลางแสงแดดไหม้แผดเผาของเที่ยงวัน ร้อนแรงอบอ้าวจนเหงื่อไหลซึม
ฉันเดินอยู่ตรงส่วนหนึ่งของถนน ตอนเพลิงพระอาทิตย์กระหน่ำเที่ยงตรง
ฉันร้อนเหลือเกินกระหายน้ำเหลือเกิน พลางเดินสอดส่ายสายตาหาจุดพักผ่อน
ความหิวและกระหายยิ่งเพิ่มขึ้นทวีคูน เป็นความทรมานเพียงเศษเสี้ยวของคนหลงทางกลางทะเลทราย
และโชคชะตาไม่เล่นตลกโหดร้ายจนเกินไป เมื่อได้เห็นร่มเงาต้นไม้และพอมีน้ำดับกระหาย
ครั้งแรกที่พบเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ สวรรค์ของคนเดินถนน สวรรค์ของคนเดินดิน
ต้นไม้อยู่ข้างทางคอยให้ร่มเงา แผ่ขยายแตกกิ่งก้านใบ หมุนเวียนอากาศ
เพียงแค่ฉันนั่งลงมองขึ้นไปบนต้นไม้ หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งยามลมพัดพา
นกกระจอกเกาะกิ่งไม้ส่งเสียงไพเราะเสนาะหู เปรียบไปแล้วฉันก็คงเป็นคนกระจอก
แค่เดินทางไปมาพอเหนื่อยก็พักผ่อน สุดท้ายกลับจับต้องไม่ได้อะไรมาเลย
นกกระจอกตัวเล็กโบยบินออกหาอาหาร คนกระจอกอย่างฉันหากินปากกัดตีนถีบ
โผบินด้วยความหวังอันเลือนลาง ฝันเล็กๆว่าวันหนึ่ง........................