...เงาที่ไม่เคยทิ้ง....

ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ

ฉันต้องการความเงียบสงบ  เพื่อได้พบและทำความเข้าใจกับตัวเอง
พกพาความเครียดปัญหาคร่ำเคร่ง  เพื่อมาละเลงให้หายไปตามสายลม
ฉันเลยออกเดินทางไปที่ไหนสักแห่ง  จนเจอแหล่งน้ำ  บึงเงียบสงบ
นั่งลงตรงริมบึงและก้มมองผิวน้ำสงบนิ่ง  ได้พบความจริงบางสิ่งบางอย่าง
เป็นภาพสะท้อนบนผิวน้ำก็คือฉัน   เป็นเงาของฉันปรากฏบนผิวน้ำ
เห็นหน้าตาของคนไม่เคยรู้จักแปลกหน้า  บางครั้งก็ชินตาตั้งแต่ไหนแต่ไร
เมื่อใดเจอปัญหา ทุกข์โศรกเจ็บปวด   ร้าวรวดบาดแผลเศร้าเสียใจ
ท้อแท้ ท้อถอยหมดอาลัยตายอยาก     จนร้องไห้เกลือกกลิ้งบนพื้นดิน
มีคนเดียวเท่านั้นสามารถจะช่วยได้   ไม่ใช่เทวดาองค์ไหนช่วยเรา
คือตัวเองที่คอยกอบกู้ความตกต่ำ    คอยปลอบใจ  คอยให้กำลังใจ
อย่างน้อยก็มีเงาที่ไม่เคยทิ้ง       ยังมีตัวเองที่สะท้อนบนผิวน้ำ
ถึงจะตกต่ำสุดขีดต่ำสุดแหลกเหลว ไม่เลวร้ายเสียทีเดียวที่ไม่เคยคิดทิ้งตัวเอง
ทุกข์โศรกเมื่อไหร่มองที่กระจกซิ   แล้วจะเจอคนที่ช่วยเราได้ไม่มีใครที่ไหน
นอกจากตัวเอง 
เป็นคนเก่งที่เคยฝ่าฟันอุปสรรคเคยเจอปัญหาแล้วยังเอาตัวรอดมาถึงวันนี้