ฉาก 3 .......แ_ ่ง มาทำอวดดีทำพี่เก่ง เป็นนักเลงมาแต่ไหนว่ะ!!! ไอ้ห่า... ทำเป็นพวกรู้ดีมีปัญญา เงินจะมายาไส้...ยังไม่มี .......กูเห็นงานมึงสร้างอย่างขยัน ถึงทุกวันกูยังเห็นมึงเป็นหนี้ ทำขาแข็งปีกกล้ามาอวดดี แล้วเงินที่ยืมกูไป...เมื่อไหร่คืน ........อุดมการณ์ของมึงกูทึ่งนัก บอกว่ารักภาษาหน้าระรื่น หนังสือมึงเชี้ยไร...ไร้จุดยืน สื่อความหมายพื้นพื้น...ไม่ได้ความ ........มึงทำหนังสือ..... กูไม่รั้งยึดยื้อหรือคิดห้าม ผลผลิตชีวิตมึงซึ่งงอกงาม ล้วนเกิดตามความหวังความตั้งใจ ........ที่กูพูดด้วยห่วงเลยทวงถาม กูห่วงความเป็นอยู่มึง...มึงรู้ไหม อรรถรสบทกวีที่เขียนไป กินไม่ได้มึงก็รู้...มึงรู้ดี ...........
31 สิงหาคม 2549 22:06 น. - comment id 602725
กลอนก็เหมือนอาหารเนอะ มีหลายรสชาติ ขืนหม่ำแต่ข้าวราดแกงเขียวหวานบ่อย ๆ ไม่อ้วนลงพุง ก็มีหวัง ขนร่วง แหง๋ .. ต้องนี่เลย ต้มยำบ้าง ผัดเผ็ดหมูป่าบ้าง คำพูด มึง กู .. ถึงแม้ว่าบางคนจะระคายหู มองว่าไม่สุภาพ แต่มันก็แสดงถึงความสนิทสนมระดับหนึ่งระหวั่งคนพูดและคนฟัง อันนี้ไม่รวมถึง คนที่ยืนกันคนละด้านแล้วโหวกเหวกด่ามึงกูกันนะ เพราะอย่างหลังนี่ .. ใช้ประโยชน์กับคำบัญญัตินี้ ผิดที่ผิดทางจัง มาคิวแรกบ้าง .. :)
1 กันยายน 2549 08:02 น. - comment id 602765
ไม่ได้ติดตามมาตั้งแต่ฉาก 1 เลยไม่รู้ว่าเริ่มต้นเป็นไง อิอิ เดี๋ยวจะค่อยดูฉาก 4 อิอิ
1 กันยายน 2549 14:26 น. - comment id 602826
ไอเวนอยากดูฉาก1กะ2
1 กันยายน 2549 14:38 น. - comment id 602832
ก็ทำในสิ่งที่ชอบก็พอค่ะ เอาใจช่วยค่ะ ป.ล.ปิดแค่ฉากน่ะค่ะอย่าปิดชีวตหล่ะค่ะเป็นห่วง
2 กันยายน 2549 03:51 น. - comment id 602954
อันนี้---ชีวิตกู!!......... อันแรกครับhttp://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem92328.html