วันฝนซา ฟ้าซึ้ง หนึ่งใจเหงา นั่งกอดเข่า เฝ้ามอง ละอองฝน วันนี้เป็น อะไร หนอใจคน หนาวเสียจน ล้นห้อง ร้องครวญคราง ลมพัดโบก โยกกิ่ง กระดิ่งดัง เหมือนฟ้าสั่ง เสียรัก จักอ้างว้าง โมบายน้อย ร้อยเสียง ระเบียงทาง ดุริยางค์ ยอกย้อน สะท้อนทรวง ใจสั่นหวิว วูบวาบ ทาบเสียงฝน คิดถึงคน อยู่ไกล ใจแสนหวง ลืมสัญญา ว่าแน่ หรือแค่ลวง หรือมัวควง ใครอื่น ไม่คืนรัง ฝากหัวใจ ให้ฝน ถึงคนดี บอกว่าพี่ นี้รอ รักและหวัง รีบกลับมา คืนถิ่น กลิ่นอุ่นอัง ทุกคนยัง หวังเห็น เอ็นดูเจ้า.
29 สิงหาคม 2549 15:22 น. - comment id 602119
ชอบบรรยากาศแบบนี้ค่ะ ฟังเสียงฝนแล้วฝันถึงใครบางคน ฝากใจไปกับฝนถึงคนดี
29 สิงหาคม 2549 15:23 น. - comment id 602120
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ แต่งได้ดีนะค่ะ
29 สิงหาคม 2549 20:45 น. - comment id 602189
รอไออุ่นกรุ่นรักด้วยปักจิต ยังเฝ้าคิดห่วงหายามคราห่าง ยิ่งกว่านั้นบอกไว้ระยะทาง ไม่อาจกั้นตรงกลางของสองเรา สวัสดีค่ะ คุณสองคนน่ารักด้วยกันทั้งคู่ ผู้หญิงไร้เงาเชื่อนะค่ะว่า รักคุณทั้งสองต้องสมหวังในอนาคตได้แต่งงานกันแน่ ขออวยพรล่วงหน้าแล้วกัน
30 สิงหาคม 2549 12:19 น. - comment id 602338
พอดีอารมณ์สุนทรีย์ขณะฝนตก เลยแต่งกลอนบทนี้ฝากเพื่อนๆ ไว้เตือนให้คิดถึงคนอยู่ไกลครับ...
30 สิงหาคม 2549 14:44 น. - comment id 602363
58997563