..๏ พริ้วไหวไกวแกว่งแรงลมโบก ลอยล่องเหนือโลกชิดแผ่นฟ้า ดุจดั่งหยั่งถึงสุริยา จันทราเหมือนใกล้ได้คว้าครอง ปลิดปลิวจากต้นพ้นภาระ พันธะแห่งวัฏระบัดล่อง ก่อนร่วงซบร่างวางก่อกอง ขอมองเมียงฟ้าสักคราเดียว เห็นใบไม้อ่อนออดอ้อนกิ่ง ประวิงถึงตอนก่อนแห้งเหี่ยว สีสดงดงามตามใบเรียว ยามเดียวเขียวร้างซีดจางจร ลอยล่องท่องชมตามลมหอบ ก่อนมอบร่างผุอนุสรณ์ ถมทางวางตนบนดินดอน จบตอนวังวนหลุดพ้นกาล๚ะ๛
22 สิงหาคม 2549 16:30 น. - comment id 595549
เป็นใบไม้แห้งที่กำลังร่วงหล่นลงมาสู้พื้นดินหรือจ๊ะคุณบินเดี่ยวฯ (ว่าแก่หรือป่าวนะ) มาทักทายใบไม้แห้งใบนี้
22 สิงหาคม 2549 14:37 น. - comment id 600232
ลอยไปลอยมาเหี่ยวซะแล้ว
22 สิงหาคม 2549 15:36 น. - comment id 600271
ทุกสิ่งอย่างล้วนนิจจังตามสังขารค่ะ...
22 สิงหาคม 2549 16:03 น. - comment id 600283
มาร่วมงง ล้อเล่นน่ะค่ะ พ้นจากวังวนใบไม้ กลับกลายไปเป็นวังวนแห่งผืนดิน ให้ต้นอื่น ใบอื่น ได้แตกใบใหม่...
22 สิงหาคม 2549 16:33 น. - comment id 600295
เอา ถุง มา ใส่ ใบ ไม้ แห้ง ๆ ... - ๏ ปลิดปลิว๚ะ๛
22 สิงหาคม 2549 17:48 น. - comment id 600344
ใบไม้..ปลิดปลิว สังขารคน..ร่วงโรยลาค่ะ
22 สิงหาคม 2549 17:52 น. - comment id 600345
ปลิดปลิว เคว้งคว้าง ลาห่างต้น สุดยื้อ สุดยั้ง วังวนนี่ เช่นคน เช่นสิ่งทั้งหลาย โลกนี้ สุดท้าย กลับคืนที่ แผ่นดิน @_@\"
22 สิงหาคม 2549 18:03 น. - comment id 600349
มาเยียมมาอ่านด้วยคนขอรับ
22 สิงหาคม 2549 19:38 น. - comment id 600369
... โห เหมือนจะเห็น สัจธรรม อยู่รำไร เลยนะ ท่านพี่ อ่านแล้ว ปลง ปล๊ง ปลง อะคับ ...
22 สิงหาคม 2549 18:53 น. - comment id 600378
ปลิดปลิวพริ้วไสวในลมรัก ล่องลอยนักมักให้ใจหวนถวิล บินจากเหนือสู่ใต้ให้โรยริน จากท้องถิ่นบินไกลในความรัก....อิอิ แก้วประเสริฐ.
22 สิงหาคม 2549 19:57 น. - comment id 600385
จะปลิวลอยล่องท่องไปตกถึงบ้านหลังไหนกันละครับ
22 สิงหาคม 2549 20:52 น. - comment id 600398
กลอนเจ็ดมีจังหวะจะโคนที่อัลมิตราไม่ค่อยถนัดเอาเสียเลย ทีแรกว่าจะยืมพล็อตรวบมาเขียนเป็นโคลง หรือไม่ก็กลอนแปด คิดไปคิดมา .. อย่าดีกว่า เดี๋ยวโดนทวงลิขสิทธิ์ ถ้าจะต้องจ่ายเป็นใบไม้แห้ง ๆ ก็ไม่รู้จะหาที่ไหนนะ แถวบ้านของอัลมิตรา มีใบไม้ แต่ไม่มีประเภทแห้ง ๆ เหี่ยว ๆ เลยค่ะ
22 สิงหาคม 2549 22:05 น. - comment id 600407
ปลิดปลิวเคว้งคว้างใบร้างโรย แห้งโหยหัวใจยังใฝ่ฝัน แตกหน่อพอเติบ ต้นโตพลัน ใบนั้นแปรปรวนล้วนไม่คง ก่อเกิดชีวิตจวบโตตน เสื่อมสิ้นสลายพ้นยังวนหลง เหมือนใบน้อยนิดที่ปลิดปลง ลาส่งต้นใหญ่ที่ใบมา. สวัสดีค่ะ ... คุณนกเดี่ยว : ) ชอบกลอนเจ็ดค่ะ ... ขอแจมด้วยคน
22 สิงหาคม 2549 23:02 น. - comment id 600434
นกเกาะขี้รดปลดกิ่งใบ ต้นไม้แบกรับทุกข์ทับถม เติบกิ่งแผ่ก้านกำบังลม นิยมสร้างรังได้บังไพร... นกกับไม้เป็นของคู่กันอยู่แล้ว
23 สิงหาคม 2549 05:51 น. - comment id 600486
ชอบบทนี้มากค่ะ สำนวน และ เสียงกลอน แปลกไปจากที่เคยอ่าน
23 สิงหาคม 2549 08:37 น. - comment id 600529
ทุกอย่างหมุนเวียนไปตามกาลเวลาค่ะ... ความจริงของชีวิตเน้อ..... สวัสดีค่ะ :-
23 สิงหาคม 2549 15:01 น. - comment id 600686
@...ไอซ์...โดนลมเยอะไปอะ..เลยเหี่ยว..อิอิ.. @...คุณกุหลาบขาว...ถูกต้องครับผม ขอบคุณมากครับทีแวะมาครับ @...คุณละอองน้ำ...สิ้นสูญเพื่อเกิดใหม่ครับผม @...คุณหลักไม้เลื้อย...ตัวจริงไม่แก่นะ..ลองเปลี่ยนแนวการเขียนดูครับ @...นางฟ้าแสนซน...เอาไปทำปุ๋ยใช่มะ @...คุณเฌอมาลย์..ตามวัฏครับ ไม่แน่นอน @...คุณทะเลจรดฟ้า...นึกถึงคำน้นะ จากสูงสุดสู่สามัญ ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับ @...คุณ น.นิรัติศัย..ขอบคุณมากครับ @..ลุงแก้ว เพราะความรักนี่แหละถึงโบยบินครับ @...ปักษาวายุ...ยังยังอีกนาน..เปลี่ยนแนวเขียนดูเท่านั้นแหละครับ @...คุณชัยชนะ..แถวพระรามสามครับ @...อัลฯ..ไม่ถนัดเหมือนกัน แต่ก็ลองเขียนดู ดีก็เขียน ไม่ดีก็ปรับใหม่...ที่บ้านไม่มีใบไม้แห้ง..ก็ขอเปลี่ยนเป็นหมวยก็แล้วกันนะ @...คุณรุ่ง..งานผมมันแกว่งๆยังไงไม่รู้ครับ เพิ่งลองเขียน @...คุณฤกษ์..นกตัวนี้ดันข้าสายพันธ์ไปคู่ลิงซะนั่น..555 @...คุณเพรง.พเยีย..ขอบคุณมากครับ แต่ผมยังเขียนได้ไม่ดีเท่าทีควรครับ @...ลิลลี่ขาว ถูกต้องครับผม ขอบคุณมากครับที่แวะมาครับ
24 สิงหาคม 2549 08:23 น. - comment id 600960
ปลิวไปถึงไหนแล้ว มีใครตามไปเก็บไหมเนี่ย?
25 สิงหาคม 2549 04:27 น. - comment id 601192
@..คุณครูใหญ่..ลิงกำลังเอาไม้แหลมไล่ทิ่มอยู่ครับ