บทที่ 12 รัก มีทั้ง หยิน และหยาง
นิลจันทรา
นี่เป็นกลอนที่ไม่ได้ต่อกันนะเจ้าคะ
อย่าเพิ่งเข้าใจผิดว่าข้าน้อยไม่ได้ต่อฉันทลักษณ์
แต่คือมันแต่งคนละเวาลและนำมารวมกันเจ้าค่า
ยามเธอมองฉันเหมือนอยู่ในความฝัน
ดุจสวรรค์ยามที่เธอยิ้มให้
ขอบันทึกความทรงจำที่ดีไว้
อยู่ในใจยามที่เราห่างกัน
อันรักนั้นช่างลำบากใจยิ่งนัก
เพราะบางครั้งไม่มีวันได้รักตอบ
รักทั้งใจรักทั้งหมดที่ได้มอบ
แต่มิเคยได้ความชอบตอบกลับมา
บางครั้งรักช่างมีความสุขยิ่ง
เพราะความจริงรักนั้นดุจความฝัน
บางคนเปรียบรักนั้นดุจชีวัน
เป็นพลังอันยิ่งใหญ่มีผันแปร
รักบางชีวิตช่างหม่นหมอง
มิปรองดองกันและกันเหมือนผู้อื่น
แม้จะมอบความรักทุกวันคืน
มิหวานชื่นดุจรักที่เฝ้าคอย
สลับ ดี ๆ ร้าย ๆ พอใช้ได้ไหมเจ้าคะ
หากมีส่วนใดที่พิมพ์ผิด หรือไม่เหามะสม เชิญติเตียนได้เลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
นิลจันทรา 18 ส.ค. 2549 12:25 น. - ID 92150 
817
0
0
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
