คิดฮอดบ้านเฮาน้อพอจำได้ เรือนไม้ไผ่หลังเก่าเฝ้ารอหวน ให้คนไกลอยู่กรุงมาทบทวน เรือกไร่สวนควายน้อยคอยคืนนา ขี่หลังควายด่อนนอนเอกเขนก ขาโถกเถกแข่งกันสุดหรรษา ลงแขกกันเกี่ยวข้าวเราพึ่งพา ลมพัดมาเฉื่อยฉิวทิวทุ่งทอง เคยหว่านแหงมปลาหาหอยกุ้ง เก็บผักบุ้งริมทางข้างฝั่งหนอง กินข้าวป่าแกล้มรอยยิ้มจิ้มแจ่วบอง ริมฝั่งคลองลงเล่นน้ำเมื่อยามเย็น พ่อจักตอกนอกชานสานตะกร้า แม่ทอผ้าผืนสวยด้วยด้ายเข็น อยู่กันอย่างพอเพียงบนลำเค็ญ แดงตะเว็นลับฟ้าย่ำราตรี มาอยู่กรุงไกลเกินใช่เหินห่าง สู่เส้นทางขายแรงท่ามแสงสี แต่ละบาททุกหยาดเหงื่อเมื่อแรงมี ไปปลดหนี้ความจนคนบ้านนา
มนต์กวี 17 ส.ค. 2549 14:39 น. - ID 92110 
3947
1
0
17 สิงหาคม 2549 16:03 น. - comment id 598458
จากบ้านนามาตามหาความฝัน หอบความมั่นหมายมุ่งสู่กรุงใหญ่ แสนลำบากยากจ ดั้นด้นไป เพื่อเส้นชัยของชีวิตลิขิตเอง ความรู้น้อยด้อยค่าปัญญาเขลา จำทนเศร้าตรอมตรมถูกข่มเหง ทำงานหนักสิ้นศักดิ์ศรีมีใครเกรง จำต้องเร่งสร้างตนเพื่อพ้นตม แม้อดอยากยากแค้นแสนรันทด เหงื่อทุกหยดหยาดรินมิสิ้นสม จะไม่ท้อต่อชะตาพาระทม ถึงหมดลมไม่ขอรอบุญเดิม เงินทุกบาทวาดไว้ให้ความฝัน เก็บออมปันเป็นทุนเกื้อหนุนเสริม ประสบการณ์พานจำไม่ซ้ำเติม ไม่เคลิบเคลิ้มสิ่งพรั่นอันโสมม การศึกษานอกโรงเรียนเขาเขียนบอก เป็นทางออกสุดท้ายคลายขื่นขม เร่งพากเพียร เรียนรู้ สู้สังคม คงได้สมดังหมายในปลายทาง ปริญญาค่านิยมสมดั่งคิด พลิกชีวิตสาวบ้านนาคราหม่นหมาง ได้ฝ่าฟันฝันร้ายกลายเจือจาง ที่เลือนรางกระจ่างใสในตัวตน... เบื่อแก่งแย่งแข่งขันประชันเด่น ทุกเช้าเย็นวุ่นวายคล้ายสับสน เห็นแก่ตัวมัวเมากร้าวเกินทน มีปะปนมากมายในเมืองกรุง คิดถึงแท้แม่พ่อขอคืนหวน ใจรัญจวนถึงเหย้าข้าวเคยหุง กลับแดนดินถิ่นเคยจรย้อนจรุง นำความรุ่งเรืองรองคืนท้องนา
17 สิงหาคม 2549 17:06 น. - comment id 598492
คึดฮอด....คือกันหละอ้าย
17 สิงหาคม 2549 19:31 น. - comment id 598531
โอ่ยยยย ละ น่อออออ ฮอดย่ามเปิดผ่าม่านกั้ง เบิงส่าวจั่นทร์กั้งโกบ ...... บื๊ยยยยย คักหลายพ่อไท่บ้านเดี่ยวกั่นอกีกแล่ว
18 สิงหาคม 2549 01:06 น. - comment id 598623
คึดฮอดบ้านแฮง ใจจะขาดรอนรอน
18 สิงหาคม 2549 03:29 น. - comment id 598635
ย่องมาอ่านตอนเจ้าของบ้านหลับนะสหาย...
18 สิงหาคม 2549 08:53 น. - comment id 598660
มนต์กวี เขียน (คึดฮอด...บ้านเฮาะนาะ) :- มาอยู่กรุงไกลเกินใช่เหินห่าง สู่เส้นทางขายแรงท่ามแสงสี แต่ละบาททุกหยาดเหงื่อเมื่อแรงมี ไปปลดหนี้ความจนคนบ้านนา...ฯ ค่ำคืนนี้มีฝนหล่นอีกแล้ว พ่อแม่แก้วอยู่ใยใจห่วงหา ลูกอยู่ไกลในกรุงหมายมุ่งมา สู้ชีวาฝ่าฟันหว่างวันคืน คึดฮอดบ้านเด้ เคยได้ยินเสียงเพลงนี้ตั้งแต่น้อย ๆ ได้ยินเพลงแล้ว เขียนกลอนต่อได้แล้วล่ะ คึดฮอดบ้านหลาย ๆ แห่งมาอยู่ไกลปานได๋ แห่งแต่คึดฮอดหลายเด้อ ในเพลง บ่มีค่ารถไฟ แต่คนจนผู้ฮ้าย บ่มีค่าเครื่องสิกลับนี่แหล่ว มันยากใจหลายเด้
18 สิงหาคม 2549 09:43 น. - comment id 598692
ท้องทุ่งรวงทองน้องนางบ้านนา...แล้วก็ สวาปามข้าวเหนียวจิ้มแจ๋วบอง..ถองด้วยผักบุ้ง.. จรุงด้วยแกงหน่อไม้ป่า..สุดท้ายร้องฮ่าๆๆๆๆ.. แซบอีหลีเด๋อ...
แก้วประเสริฐ.
18 สิงหาคม 2549 14:55 น. - comment id 598873
หน้าส่วนตัว
เพียงเพลิ้ว....ถึงกลอนเก่าก็เร้าใจยามได้อ่าน
คุณค่างานส่งเสริมเติมความหมาย
อุ่นไอดินอิสานถิ่นกำเนิดกาย
แม้จากไปหลายปีมิมีลืม
18 สิงหาคม 2549 15:05 น. - comment id 598880
เฌอมาลย์....จ้าขอบคุณที่มาเยี่ยมจ้าแสงไร้เงา....คึดฮอดคือกันครับ บินเดี่ยว.....ขอบคุณสหายท่านจอบมาตอนดึกซำบายดีนะครับ ตัวเล็ก....ขอบคุณที่มาเขียนต่อกลอน เสริมความหมายและกลิ่นไออิสานได้เข้มข้นยิ่งขี้น ลุงแก้ว....ขอบคุณครับลุงแก้ว กำพุชนารี อิอิ
18 สิงหาคม 2549 16:09 น. - comment id 598911
คิดฮอด....บ้านเฮาเน๊าะ ...กลับบ้านเฮารักรออยู่
18 สิงหาคม 2549 16:42 น. - comment id 598933
คิดถึงบ้านคนไกลที่เคยเฝ้า คิดถึงยอดนงเยาว์แสนเสน่หา คิดถึงทุ่งทองเหลืองอร่ามตา คิดถึงวันเวลามีสองเรา
18 สิงหาคม 2549 17:00 น. - comment id 598945
ก้าวที่กล้า....ครับผมมาคึดฮอดนำกันหลักไม้เลื้อย...คิดถึงคนอยู่ไกลในเมืองฟ้า คิดถึงคนอยู่นาพาใจหาย คิดถึงบ้านถิ่นเกิดกำเนิดกาย คิดถึงอ้ายคิดถึงน้องท้องทุ่งนา
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
