เมื่อยังเล็กเป็นเด็กในวัยเยาว์ มีแต่เฝ้าเล่นสนุกสุขสดใส ไม่มีเรื่องวุ่นวายในหัวใจ เรียนเล่นไปสุขสันต์กับวันคืน พอเข้าสู่วัยรุ่นวุ่นวายจิต ต้องครุ่นคิดชีวิตใช่ผู้อื่น อาจมีทั้งสนุกทุกข์กล้ำกลืน จำต้องฝืนทนสู้รู้ฝ่าฟัน ถึงคราวเป็นผู้ใหญ่ให้ตระหนัก โกรธเกลียดรักมีให้ใจใฝ่ฝัน ใช้สติครองตนพ้นคืนวัน สารพันปัญหาบรรดามี กว่าจะสิ้นลมหายใจให้มีค่า ใจกายาสละให้เต็มที่ เพื่อให้ชาติคงอยู่คู่ภูมี เปี่ยมศักดิ์ศรีคนไทยไปนิรันดร์
17 สิงหาคม 2549 08:25 น. - comment id 598210
ค่าของชีวิต.. คือการทำตนเป็นประโยชน์ต่อสังคมส่วนรวม และประเทศชาติ.... แวะทักทายคะ
17 สิงหาคม 2549 09:55 น. - comment id 598236
นี่แหละค่ะ...เค้าเรียกว่าคุณค่า....
17 สิงหาคม 2549 10:07 น. - comment id 598252
17 สิงหาคม 2549 22:17 น. - comment id 598570
เกิดเป็นคนทั้งทีควรมีค่า