หลับลง

  เอนหลังลงพักกาย
เหน็ดเหนื่อยคลายหายเมื่อยล้า
มองฟ้าพักสายตา
เมฆปลิวมาใจปลิวไป
  หนทางช่างเปล่าเปลี่ยว
สิ่งยึดเหนี่ยวอยู่แห่งใด
ใต้เงาใบไม้ไหว
หลับลงได้ก็คงดี
  ตาเปิดใจกลับปิด
ส่งความคิดไปถึงที่
สู่ผู้ให้ชีวี
ในกาลนี้เป็นเช่นไร
  ขอท่านจงมีสุข
สิ่งใดทุกข์ข้ารับไว้
ขอท่านอยู่สบาย
เรื่องเหนื่อยกายข้ารับเอง
  ผ่านกาลมานานนัก
เชิญท่านพักอย่าได้เกรง
ขอเพียงท่านร้องเพลง
กล่อมบรรเลงข้าหลับลง

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

หยางหลิว 12 ส.ค. 2549 16:57 น. - ID 91975

1041

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/91975 ที่มา: หยางหลิว

comments powered by Disqus

ห้วงคำนึง

12 สิงหาคม 2549 17:14 น. - comment id 597116
```
สวัสดีครับ
```
ทิกิ_tiki_4895 Unlogged_in

12 ตุลาคม 2549 07:01 น. - comment id 614031
```
แวะมาทักทายค่ะ หยางหลิว
```