บอกลาคน ไม่จริงใจ ไปนานเนิ่น ความพริ้งเพริศ ไม่มี ให้หลงใหล เหลือเพียงภาพ ความทรงจำ อันฝังใจ ที่ฝากไว้ กับท้อง นทีธาร สุขทุกข์ใด ในใจ ที่มีอยู่ ให้รับรู้ เรื่องราว ในวันหวาน ความทรงจำ ที่ดี ในวันวาร เป็นลำนำ ขับขาน กับกวี ด้วยว่าใจ ดวงนี้ เคยมีรัก ถึงแม้จัก ไม่ใคร่ ได้สุขศรี ฝากลำนำ คำขาน ในกวี บอกลาที ใจไม่จริง ทิ้งไปเทอญ
11 สิงหาคม 2549 23:20 น. - comment id 597005
บอกลาคน ไม่จริงใจ ไปนานเนิ่น แยกทางเดิน ไร้เยื่อใย ให้ใหลหลง เหลือเพียงภาพ ความทรงจำ อันมั่นคง ที่ฝังลง กับวารี นทีธาร ขอบคุณ วนา วเนจร ที่ช่วยแก้ไขบทกลอนค่ะ
12 สิงหาคม 2549 11:26 น. - comment id 597081
เคยมีรักเพริศพริ้งแต่ทิ้งแล้ว เหมือนดวงแก้วแตกยุ่ยเป็นผุยผง เป็นเรื่องยากที่รักจะดำรง หากยังคงใจร้ายใครจะรอ... อิอิ เป็นเราก็เผ่นเหมือนกัลย์เห็นชื่อก็โกยอ้าวแล้วละยิ่งกว่าโกยเถอะโยมอีก( ถ้าเห็นตัว จะเป็นไงนะ)
12 สิงหาคม 2549 17:19 น. - comment id 597125
สวัสดีครับ
12 สิงหาคม 2549 23:46 น. - comment id 597191
คนเราดีบ้างเลวบ้างก็ช่างเถิด จะให้ดีเลิศหมดคงไม่ไหว ดีบ้างเลวบ้างก็ช่างประไร ขอหัวใจเรานั้นมันแข็งพอ
14 สิงหาคม 2549 11:32 น. - comment id 597371
ถึงชื่อร้ายแต่ใจใช่ร้ายกาจนะจ๊ะคุณพฤหัส ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นค่ะ