* * * เรื่องธรรมดา * * *
หิ่งห้อยน้อยใจ
น้องคนดีคงเจ็บเศร้าใจแท้
จิตย่ำแย่หัวใจแหลกแตกสลาย
เลือกไปอยู่ริมฝั่งยังความตาย
ครั้งใจชายเริ่มเวียนเปลี่ยนสันดาน
คงเหลือทนพ้นจิตจะคิดได้
เขาจากไปเป็นอื่นทิ้งคืนหวาน
ไม่คิดถึงวันเก่าอันยาวนาน
ปล่อยให้ผ่านเลยไปไร้เมตตา
วันนี้จึงทำใจไม่ได้อีก
จำต้องหลีกตามทางอนาถา
เขาหลงลืมคำเอ่ยเคยสัญญา
มีน้ำตาเป็นเพื่อนเยือนประจำ
เขาคนนี้มีคนนั้นมันเจ็บนัก
ก่อนเคยรักกลับพามาขยำ
ขยี้ใจน้องอยู่ดูเขาทำ
โถคงช้ำแทบตายวายชีวี
วันนี้เขาทิ้งน้องต้องร้องให้
พี่อยู่ไกลเหินห่างทางวิถี
ไม่ได้คอยถามตอบปลอบคนดี
เกือบเสียทีเกือบเสียน้องครองน้ำตา
ข่าวว่าเขามีใหม่ผูกใจรัก
น้องสมัครละสิ้นทิ้งถิ่นฐา
อยากจะไปไม่กลับลับชีวา
ขออำลากันทีพลีชีพพลัน
น้องจ๋าใยลบเลือนคำเตือนพี่
คิดให้ดีอย่าด่วนชวนหุนหัน
ตั้งสติเผื่อใจไว้สักวัน
เรื่องราวนั้นให้เป็นเช่นบทเรียน
ยังคงมีหลายคนทนทุกข์หนัก
ขาดแคลนนักน่าอนาถขาดเสถียร
ต้องทนอยู่สู้ไปในสังเวียน
รอวันเปลี่ยนสิ่งดีมีเข้ามา
เก็บเรื่องเก่าเอาไว้ได้สำนึก
เพื่อรำลึกครั้งยังรักปราถนา
คุณความดีเหลืออยู่ควรรู้ค่า
วันข้างหน้าจะเห็นเป็น........ธรรมดา.........
บนเส้นทางชีวิตของแต่ละคน
อาจต้องทนกับสิ่งต่าง ๆ มากมาย
บางช่วงเวลาที่เลวร้าย อาจมีสิ่งดี ๆ อยู่บ้าง
ถ้าเป็นไปได้ ให้มองไปรอบ ๆ แล้วจะเห็น
เห็นคนที่ยังรัก และเป็นห่วงอยู่มากมาย
ใช่ว่าผิดหวังแล้วจะต้องตายเสมอไป
พี่จะยังคอยเป็นกำลังใจให้
หวังว่าน้องคงจะผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไปได้
แม้จะไม่ดีนัก
ต้องค่อย ๆ ทำใจให้ยอมรับมัน
มีสติแล้วก้าวเดินไปด้วยจิตใจที่มั่นคง
พี่จะรอ...................... รอดูก้าวเดินต่อไปของเธอ
สักวันหนึ่ง.....................
ด้วยความห่วงใย
จากใจพี่คนเดิม