น้ำตาใต้ กลอนเพลงตันหยง (ผมได้ต้นแบบจากบทกวี สิเหร่ตันหยง ในหนังสือ เขียนแผ่นดิน นิพนธ์โดย ท่านอาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ครับ) ตันหยงตันหยง หยงไรเล่าน้อง หยงดอกระกำ หรือเวรกรรมเก่า เข้าครอบงำ วาบไหวใจหวำ ยิ่งอาวรณ์ ความเอยความตาย ชิดใกล้เฉียดกราย คอยกวักกร เอื้อมเอาชีวิต ปลิดปลิวจร ร้างลา รอนรอน อ่อนแรงโรย ตันหยงตันหยง หยงไรเล่าน้อง หยงดอกยมโดย โดยยมหรือไร รุมภัยโพย โพยไห้ภัยโหย คำนึงหวน ความเอยความเศร้า ไม่สร่างห่างเหย้า ยังแปรปรวน เสียงครางเสียงคร่ำ สำเนียงครวญ อื้ออึง อื้ออวล อกตรมตรอม ตันหยงตันหยง หยงไรเล่าน้อง หยงดอกพะยอม จำยอมเขาหรือ? ถือนิ่งออม ให้เขาเข้าล้อม ล่าทำลาย โจเอยโจรา ไยเข่นชีวา ไยฆ่าชีพวาย ถ้อยอำทำแอบ ด้วยแยบคาย แค้นไม่แคลนหาย หายเคืองกัน ตันหยงตันหยง หยงไรเล่าน้อง หยงดอกไม้จันทน์ นั่น! เมรุเผาพลุ่ง คลุ้งกลุ่มควัน นี่! คนอาสัญ ซบซมจมดิน แดนเอยแดนใต้ น้ำเลือดหลั่งไหล น้ำตาหลั่งริน แผ่นอกผกเอียง เพียงพังภินท์ ไม่สูญไม่สิ้น โศกทรวงในเอย (วันพุธที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2549)
ตราชู 2 ส.ค. 2549 11:08 น. - ID 91657 
1172
1
0
2 สิงหาคม 2549 13:16 น. - comment id 594538
เก็บดอกไม้มาช่วยซับน้ำตาค่ะ
2 สิงหาคม 2549 14:35 น. - comment id 594574
จริง...ข้าพเจ้ายังนั่งซับน้ำตาอยู่เลย
2 สิงหาคม 2549 15:19 น. - comment id 594606
ความกลัวมันน่ากลัวกว่าความตาย...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
