ยิ้มมันไม่ออก ต้องบอกลาเธอ ยังอยากจะเจอ หน้าเธอเหมือนเคย ดูเธออึดอัด ไม่ยักเห็นเลย ว่าฉันจะเผย จะเอ่ยจรลา ยังอยู่ตรงนี้ ตรงที่ของฉัน อยากให้เธอหัน มองกันห่างห่าง หากแต่มันคง น่าสงสารบ้าง เพราะเราจะล้าง จะจางจากกัน คงถึงเวลา จะมารักมัน หัวใจของฉัน รอวันหายดี
2 สิงหาคม 2549 13:35 น. - comment id 594551
สวัสดีค่ะ ขอลาคนลวง อย่าห่วงใยฉัน จากนี้จบกัน นิรันดร์จากจร... เจ็บพอแล้วหนา ขอลาไปก่อน จำต้องตัดรอน อาวรณ์เพียงใด.. บายบายลาก่อน
2 สิงหาคม 2549 15:16 น. - comment id 594603
การจากลาเจ็บปวดเสมอค่ะ คงต้องพึ่งเวลา ให้ช่วยเยียวยาหัวใจให้หายดี ขอบคุณที่ทักทายค่ะ
3 สิงหาคม 2549 11:57 น. - comment id 594798
ซึ้งดีค่ะชอบมากเลย
10 สิงหาคม 2549 18:15 น. - comment id 596669
ทำไมนะ ทำไมกัน คนเรา ถึงต้อง....มีอันต้องจากลากันนะ ........