ตอนที่ 2 ... เด็กน้อยกับอรหันต์ ด้วยบุญ และ บาป แต่บุญที่มีกำลัง ด้วยแรงปราถนาอันแรงกล้า แห่งจิตวิญญาณ..... เด็กน้อยได้ถือกำเนิดขึ้น วัฏฏะสงสารเริ่มต้นอีกครั้ง เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วหนอ........ สิบ ร้อย พัน หมื่น แสน ล้าน โกฏ ..... เมื่อไหร่จะพอ...... พุทธพจน์ตรัสว่า ถ้าเอากองกระดูกของจิตวิญญาณดวงหนึ่ง ที่เวียนว่ายตายเกิดครั้งแล้วครั้งเล่า มากองรวมกัน จะสูงกว่ายอดเขาพระสุเมรุ....... โอ ช่างน่ากลัว น่าเหน็ดเหนื่อย น่าเบื่อหน่าย น่าขยะแขยง.... แล้วเมื่อไหร่จะเลิกเกิด ขอถาม.......... แต่เด็กน้อยที่ถือกำเนิดขึ้นอีกครั้ง กับ อรหันต์ ที่คอยดูแลห่วงใยตลอดเวลา........... หิว ท่านจะป้อนนม เจ็บป่วยท่านจะเยียวยารักษา...... สกปรก ท่านจะทำความสะอาด ร้อนท่านจะพัดให้ หนาวท่านจะห่มผ้าเอามากอด........ ไม่ได้หลับ ไม่ได้นอน เหน็ดเหนื่อย เท่าไรไม่เคยบ่น......... สื่อรักด้วยใจ และ ด้วยภาษากาย ยิ้ม เล่นด้วย หยอกล้อ พร่ำสอนภาษา ให้เราหัดพูด........ วันแล้ว วันเล่า เดือนแล้ว เดือนเล่า จนเด็กเติบใหญ่...... ท่านผู้นั้น พระอรหันต์ของเด็กน้อย..........
ทวารวดี 25 ก.ค. 2549 23:31 น. - ID 91431 
860
1
0
26 กรกฎาคม 2549 18:59 น. - comment id 593092
สวัสดีค่ะ อรหันต์ของลูก คือ พ่อและแม่
27 กรกฎาคม 2549 19:02 น. - comment id 593249
มีพุทธพจน์บทหนึ่งว่า \"พ่อแม่ เป็นพรหมของลูก\" ฟังดูแล้วน่าชื่นใจนะ ถ้ามองย้อนกลับว่า ชีวิตนี้เป็นเพราะพรหมลิขิต พรหมนั้น ก็น่าจะเป็นพ่อและแม่ ฉะนั้น เมื่อโตขึ้น ควรหมั่นดูแลพรหมนี้ให้ดีตราบเท่าที่ท่านยังอยู่คุ้มครองเราเสมอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
