เธอทำดั่งฉันเป็นของเก่า หมดราคาค่าเช่า ไร้ความหมาย เธอปล่อยให้ฉันอยู่อย่างเดียวดาย ฉันกลายเป็นคนไร้ความหมาย.....สำหรับเธอ ขอบคุณที่ทำแบบนี้ ในเมื่อเธอไม่มีใจให้ฉัน จากวันนั้นที่เธอบอกลากัน รู้มั้ยใจฉันแทบแตกสลาย มันก็เกือบจะกลายเป็นเศษแก้ว ที่แตกแล้ว แตกละเอียดเป็นฝุ่นผง ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าฉันชักจะปลง และก็คงไม่คิดหันกลับไปรักเธอ.... หัวใจที่แตกแตกเป็นเสี่ยง เสี่ยง ก็เหมือนทางเบี่ยงที่เลี่ยงไม่ได้ ต้องยอมจากลาเขาคนนั้นที่จากไป ผู้ที่จากไปไกลไร้ซึ่งเยื่อใยให้กัน ขอบใจนะที่ทิ้งกันไป ขอบใจนะที่ลืมฉันคนนี้ ขอบใจนะที่บอกลากันนะคนดี ขอบคุณที่เธอทำให้ฉันมีวันนี้ วันที่...ดีกว่าเดิม
23 กรกฎาคม 2549 19:20 น. - comment id 592359
ครั้งหนึ่ง..เธอเดินเข้ามาหา ทำให้ในอุราฉันสุขสันต์ และครั้งต่อมาเธอก็หายหน้าไปจากกัน และนั่นคือการทำให้ฉันต้องร้าวรอน คงจะต้องเอ่ยขอบคุณ ความอบอุ่นที่เธอให้ในวันก่อน แม้นวันนี้จะเปลี่ยนผัน..เธอจะไปจากกันไม่อาทร แต่สิ่งหนึ่งยังแน่นอน..รักทุกตอน..ยังไม่จรจากความทรงจำ แปลกนะ ตอนที่เราไม่เคยรู้จัก เราไม่เคยมีเขา เราก็อยู่ได้ แต่วันที่เขาผ่านเข้ามาในชีวิต และเขาได้จากเราไป ทำไมนะ ทำไม เราจึงเขาไม่ลงสักที