::ข้าวบนยอดตึก::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์


1.  แลเรียงเห็นร่วงแล้ว......รวมหลาย
     นานั่นนอนานาย............หน่วยข้าว
     เหลียวเห็นห่อนใจหาย..ทรวงหาก วายฮา
     อา ! - หวั่น วิเวกน้าว......หน่วงให้หทัยหิว
2.  หวิวหวิวคราวหวั่นคร้าม...อันเข็ญ
     ใครก่อกับใครเห็น...........อย่างบ้าง
     โขลงขุนกล่าวความเหม็น..หมายขู่  ไทแล
     แปลดั่งถาบกระด้าง...........แก่ผู้ทรงสวรรค์
3.  อันหยันยินยิ่งย้ำ........ครวญขยอง
     ใครนิ่งใครสนอง........เถื่อนนั้น
     หลงหัวหยิ่งจองหอง....หมายข่ม  ไทฤา
     อือ ! บาปเปรยกระชั้น.......บ่ช้าโลหิตฉาน
4.  คำหวานใครหว่านซ้อน.....แซงขม
     กวนขุ่นโดยค่าวขม...........หมื่นข้อ
     แหนงเหลือหน่ายขนม......อันอย่าง  เหยื่อเฮย
     เอย ! บ่าววงไคลฉ้อ..กระด่างด้านกระดานหนา
5.  มุสาโดยบ่สิ้น.....................เวิงสู
     ยินอย่างฟืนแยงหู.............ห่อนเหี้ยน
     ขุนขุนดั่งแมวหมู..............เอาเข่น ใครนอ
     ออ ! แต่งเป็นขวากเสี้ยน..ทิ่มเนื้อทวยฉมัง
6.  ฯ
     				
comments powered by Disqus
  • Ora B.

    22 กรกฎาคม 2549 05:03 น. - comment id 591964

    36.gif
  • อัลมิตรา

    22 กรกฎาคม 2549 09:41 น. - comment id 592019

    ต้องทายกันแล้วล่ะ ว่าห้องของอัลมิตราอยู่ตรงส่วนไหนของตึกสูง
    อัลมิตรายังไม่เคยไปชั้นดาดฟ้าเลยนะ 
    กลับมาบ้านทีไร ก็ตรงดิ่งเข้าห้องของตัวเองเท่านั้น
    แต่ก็มีบ้างที่ไปว่ายน้ำ ออกกำลังกาย ไปเดินเล่น ไปทานข้าว ที่ชั้นสันทนาการ
    
    ที่ระเบียงบ้านของอัลมิตรา พยายามปลูกต้นไม้
    แต่มันไม่ค่อยจะขึ้นเลย ปลูกอะไรก็ตายหมด
    อุตส่าห์เอาน้ำจากตู้ปลามารดน้ำ (หรือว่าผิดสูตรหว่า)
    ระยะหลังเอาใหม่นะ ไม่เข็ด
    ปลูกผัก.. อัลมิตราไปซื้อเมล็ดพันธุ์ผักคะน้า ผักกวางตุ้งมาปลูก
    กลับงามแฮะ .. อัลมิตราได้ทานผักที่ปลูกเองสองรอบแล้วค่ะ
    ส่วนเมล็ดพันธุ์กระหล่ำปลี อัลมิตรายังจด ๆ จ้อง ๆอยู่
    เขาว่ากันว่า กระหล่ำปลีจะมีหนอนซ่อนตัวแยะ
    อัลมิตราไม่ค่อยสันทัดกับการจับหนอนออกซักเท่าไหร่
    ก็เลยกลัว ๆ มากกว่า กล้า ๆ ...ฮา
    
    เพื่อนบ้านบางคน ปลูกไม้ใบนะ ที่ระเบียง ดูแล้วร่มรื่นจัง
    อัลมิตราก็ว่าจะไปเลียบเคียงดูบ้าง
    อยากนอนแล้วมองออกไปผ่านระเบียง ก่อนเจอกับจันทร์ให้ผ่านป่าไผ่ก่อน
    ไม่รู้เหมือนกันว่ายากเกินความสามารถหรือเปล่า
    แต่ปลูกข้าวเนี่ย .. แหะ แหะ  
    ยังไม่เคยลงมือเลยซักครั้ง คงไม่ยากเท่าไหร่เนอะ
  • ส่องหล้า

    22 กรกฎาคม 2549 09:56 น. - comment id 592027

    ? .เมรัยรสต่อต้ม                 สุรา
    จิบดื่มรสเมาคา                ทุ่งกว้าง
    หลับไหลบ่ลืมตา                ลืมตื่น  ใจฤา
    ขุนเฆ่นเฆี่ยนเมืองคว้าง    ขู่เคี้ยวหลอกเข็น..
    
    มาเยือนครับ
  • พุด

    22 กรกฎาคม 2549 10:58 น. - comment id 592050

    36.gif
    มาอ่านงานโคลงที่แสนงามค่ะ
    และ
    ด้วยความรักคิดถึง
    รักชื่อปานตะเว็น ปานตะวันค่ะ36.gif
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    22 กรกฎาคม 2549 11:55 น. - comment id 592080

    ยิ้มทักทายคุณ Ora ครับผม
    
    -------------
    สวัสดีครับคุณอัลมิตรา
    
    เรื่องที่คุณอัลมิตราเล่านี่  เอาไปเขียนเป็นเรื่องสั้นต่อซิครับ ผมว่าจะน่าอ่านมาก 
    
    ..หญิงสาว(สวย)คนหนึ่ง ปลูกข้าวอยู่บนดาดฟ้า
    ความจริงเธอเลี้ยงปลาด้วย  ผักก็มีนะ  แต่คงไม่เลี้ยงหมูวัวควายหรอกผมว่า
    จะว่าเลี้ยงเป็นการทดลองแบบวิทยาศาสตร์ ก็ไม่เชิงนะ  เพื่ออะไรซักอย่าง  เกี่ยวกับหัวใจ
    
    แหม  แค่คิดก็สนุกแล้ว
    
    
    --
    
    ใครปลูกผักแล้วได้กินผักที่ปลูกนี่
    เพื่อนผมทำนายว่า  เป็นคนมุ่งมั่น ทำอะไรก็สำเร็จนะ
    
    
    ผมมีลูกศิษย์หลายคนที่ทำแปลงสำหรับปลูกผัก  ใหญ่มาก ๆ  แต่แกไม่ได้ผักอะไรเลยซักต้น  ที่เห็นอยู่เต็มแปลงนั้นก็เป็นวัชพืชสารพัดแหละ
    ลูกศิษย์ส่วนใหญ่ได้กินผักที่ตัวเองปลูก
    มากบ้าง น้อยบ้างต่างกันไป
    
    ที่ได้ขายก็มีนะครับ
    รายที่ปลูกผักได้ขายนี่  แกพิถีพิถัน ใส่ใจยอดเยี่ยม
    
    เมื่อเวลาผ่านไป
    ผมก็ได้เห็นว่าคำทำนายของเพื่อนนี่แม่นดีแฮะ
    
    
    อันใดกำหนดให้คนต้องเป็นอย่างนั้นนะ
    
    
    กำหนดให้มาปลูกข้าว
    ปลูกผัก
    เลี้ยงปลา
    
    หรือแม้แต่เกิดมาอยากเป็นประธานาธิบดี-อุ๊บ!!
    
    
    --
    
    วันนี้ผมเข้าเมือง กะมาเรียน
    แต่ไม่ได้เรียนครับ  อาจารย์ติดธุระ
    
    เลยเข้าเน็ตรอลูก ๆ เรียนเสร็จ
    
    ผมคงอยู่ในนี้ซักแป๊บแล้วก็จะออกไปครับ
    
    
    อา..
    คุณอัลมิตราจะปลูกข้าวบนยอดตึกจริงหรือครับ
    
    ผมนึกว่าจะมีแต่ท่านนาย ข. ของผมคนเดียว
    แฮ
    
    สวัสดีครับ
    
    
    -------------
    
    ขอบคุณครับคุณส่องหล้า
    
    ผมชอบคำของคุณจัง
    
    ---------
    
    ด้วยความระลึกถึงครับคุณพุด
    
    ลมตะวันและปานตะเว็นเข้ามาอ่าน
    คงยิ้มดีใจ
    
    
    สวัสดีครับผม
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    22 กรกฎาคม 2549 12:01 น. - comment id 592085

    แวะมาทักทายเช่นเคยครับ....
    31.gif
  • อัลมิตรา

    22 กรกฎาคม 2549 12:38 น. - comment id 592099

    เล่าเรื่องตู้ปลาดีกว่า ..
    
    เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อสักสองปีก่อน อัลมิตราได้รับขวดโหล สวยนะ สวยมาก ..
    เพื่อซื้อให้เป็นของขวัญ นาน ๆ จะเจอกันซักที เพื่อนสมัยเรียนประถม
    ทีนี้ จะเอาขวดโหลมาทำอะไรดีล่ะ คิด ๆๆๆ
    
    เย็นวันนี้ก็เลยออกไปเดินที่ตลาดนัด เล็งปลากัด กับ ปลาทอง 
    คิดไปคิดมา เอาปลาทองดีกว่า .. ถ้าจะไม่ดื้อ
    จากนั้น ปลาทองก็มาอยู่ในโหล 4 ตัว 
    อัลมิตราเองก็ได้มีโอกาสทักทายกับปลาทองตอนกินข้าว เพราะโหลอยู่บนโต๊ะ
    
    เหมือนอยู่อย่างเหงา ๆ แต่ก็ไม่เหงานะ 
    อัลมิตราพยายามดูปากของมัน พยายามเดาว่า มันพูดอะไร
    จนแล้วจนรอด ..ก็ไม่รู้ความ ไม่รู้ว่าปลาพูดอะไร
    
    ทีนี้ เห็นปลาอยู่ในโหล ก็สงสารอีก มองหาที่ขยับขยาย
    ก็ไปเล็งตู้ปลาใบใหญ่ คิดก่อนนะ เท่าไหร่
    ตู้ปลา ขนาด กว้างสองฟุต ยาวห้าฟุต .. ตั้งอยู่บนตะแกรงเหล็กที่ทำเป็นขาตั้ง
    อืมม หมดเงินไปแยะ แต่ก็เตรียมตัวเตรียมใจพอประมาณ
    ไปเลือกซื้อหินสวย ๆ เอามาล้าง มาขัด เอาทรายมาร่อนผงออก แช่น้ำ 
    เลือกต้นไม้ที่อยู่ในน้ำ เลือกหาของมาใส่ประดับ 
    มีตาแป๊ะตกปลา มีชิงช้าเล็ก ๆ ที่ต่อท่อเป็นอ๊อกซิเจน
    
    ไม่รู้เหมือนกันว่า ทำเพื่อเจ้าปลาทองสี่ตัวหรือทำเพราะอารมณ์เหงาของตัวเอง
    
    เขามส่งตู้ปลาตอนเย็น อัลมิตราเตรียมปลาเพิ่มหลายตัว แต่ยังไม่ได้ใส่ในตู้
    จัดการตบแต่งสถานที่เรียบร้อยล่ะ ดูมุมแล้ว สวยแฮะ คุ้มกับเงินหมื่นที่เสียไป
    
    อีกวัน .. ก็ได้เวลาฤกษ์ดี ทำการย้ายบ้าน จากโหลเล็กใส่ในตู้ใหญ่
    และพาเพื่อน ๆ อีกหลายตัว มาแหวกว่ายเป็นเพื่อน
    ปรับไฟตรงมุมห้องด้านนั้น ไม่ให้จ้าเกินควร กลัวปลานอนไม่หลับ
    
    ตีสองของคืนนั้น รปภ. มาเคาะประตูห้อง โป๊ก ๆๆๆ
    น้ำซึมออกนอกห้อง น้ำในตู้ปลาเกือบขอดตู้
    โซฟาที่สามารถดึงเป็นที่นอนได้ แช่น้ำซะโชก
    ไม่น่าเลย ตอนดูทีวีจบ น่าจะเก็บโซฟาให้เรียบร้อย ดันเข้านอนเสียได้
    
    อัลมิตราต้องมานั่งถูกบ้านตอนตีสองจรดเช้า และยกโซฟาไปตาก ที่ลานจอดรถ
    หมดสภาพเหมือนกัน สงสารปลา ที่ต้องกลับมาอยู่ในโหลตามเดิม
    แถมคราวนี้ อยู่อย่างแออัดอีกต่างหาก
    สงสารตัวเอง ที่ต้องไปแข่งโบวลิ่ง แบบที่ว่า
    โยนลูกโบว์ลิ่ง แล้วมันหล่นแป๊ก ไม่ค่อยเคลื่อน
    ๕๕๕ .. เรื่องเปิ่น ๆ มีอีกแยะ 
    ตอนนี้ตู้ใบนั้น กลายเป็นที่ตากรองเท้าผ้าใบแล้วล่ะ 
    ย้ายจากมุมสวยในห้องโถง ไว้ที่ระเบียงแทน
    
    ใครจะเอา ยกให้นะเนี่ย แต่มีข้อแม้ว่า ต้องมาขนไปเอง .. หนักชะมัด
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    22 กรกฎาคม 2549 19:42 น. - comment id 592198

    สวัสดีครับคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้
    
    ผมเข้าไปอ่าน บทที่คุณเขียนว่าต้องนอนนอกห้อง
    แล้วก็ได้หัวเราะชอบใจนะครับ
    มีอารมณ์ขันดีจัง
    
    
    และเมื่อมาอ่านที่คุณอัลมิตราเขียน
    แม้เป็นคนละแนวกัน
    ก็ได้หัวเราะอีก
    
    เพลิดเพลินดีนะครับ
    
    
    ----------------
    
    และทักทายมิตรของผมด้วย
    
    
    เรื่องที่คุณอัลมิตราเล่านี่
    ทำให้ผมยิ้มอย่างมีความสุข
    
    ขอบคุณมากนะครับ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 กรกฎาคม 2549 20:41 น. - comment id 592381

    เผอิญไม่ได้อยู่ตึก  เลยคิดนึกอะไรไม่ออก  ฉะนั้น  เอาเป็นว่าแวะมาทักทายก็แล้วกันนะค่ะ  อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน