ณ ถิ่นนี้ที่เรือนเหงา มีคนเศร้ารวมอยู่เป็นหมู่ใหญ่ บ้างมาพักเพื่อว่าหาที่ไป บ้างก็ไร้แหล่งหลักเรือนพักนอน รวมกลุ่มชนคนเหงาเศร้าว้าเหว่ ผู้ร่อนเร่ไร้หลักมาพักผ่อน หอมประทินกลิ่นผกาเอื้ออาทร ผู้สัญจรเช่นเราคลายเหงาใจ เพราะที่นี่มีเพื่อนร่วมเรือนพัก เราตระหนักเพียงว่าผู้อาศัย แม้เหน็ดเหนื่อยจากงานสักปานใด เมื่อเราได้หยุดพักก็จักคลาย จึงรู้จักรักเพื่อนในเรือนเหงา หลากเรื่องเศร้าโศกศัลย์ก็พลันหาย เพื่อนก็เหงาเปล่าเปลี่ยวเราเดียวดาย มีสหายร่วมเหงาอีกเนานาน ต่างคนต่างแบ่งปันวันเหงาเหงา แบ่งเรื่องเศร้าเคล้าเรื่องสุขสนุกสนาน บางนาทีน้อมนำเรื่องสำราญ ให้ลืมวารลืมโลกอันโศกซม ขอขอบคุณผองเพื่อนในเรือนเหงา ที่ช่วยเราพักฟื้นความขื่นขม แม้เกรี้ยวกราดบาดหมางบางอารมณ์ อย่าระทมเลยเพื่อน...เรือนเหงารอ
20 กรกฎาคม 2549 17:41 น. - comment id 591574
ที่ศรีสะเกษฝนตกไหมคะ ในเมืองหลวงฝนไม่ค่อยตกนะ กลางวันอาจร้อนนิดหน่อยแต่อัลมิตราก็อยู่แต่ในห้องแอร์ กลางคืนอากาศก็ไม่ค่อยร้อน บรรยากาศดีทำให้หลับสบาย ตอนนี้อัลมิตรากำลังคัดลายมือ คัดทุกวัน คัดไม่หมดซักที ชักเมื่อยแล้วแฮะ .. แต่ก็ดีเหมือนกันนะ เหมือนว่าอัลมิตรามีเวลาส่วนตัวกลับคืนมา ได้อ่านงานเขียนของตัวเอง บางชิ้นก็ตลกดี บางชิ้นก็ให้คำตอบไม่ได้ว่า เขียนไปได้ไง (วะ) ตอนนี้อัลมิตรารวบรวมภาพที่อยู่ในกล้องของอัลมิตรา, ของคุณยอดและของพี่สุชินมารวมกัน ร่วม 800 ภาพ คุณครูใหญ่อยากเก็บไว้เป็นที่ระลึกมั๊ย อั่นแน่ !! ระบำตองต้องแสงจันทร์ก็ไม่ยอมเต้นให้ดู แบบนี้ต้องแกล้งเสียให้เข็ด งั้นอัลมิตรางุบงิบดีกว่า ได้เวลากลับบ้านไปทำอาหารเย็นแล้วล่ะ ส่วนที่คุณครูใหญ่เขียนนัดผีบ้านผีเรือนไว้ ขำดี นะ .. ๕๕๕๕
20 กรกฎาคม 2549 17:44 น. - comment id 591580
สวัสดีค่ะ คุณครูฯ.. เรือนเหงา...อืมคิดได้ไงอ่ะ... เรือนเหงา ของมะกรูดก็คือ ที่แห่งนี้ Thaipome.com แต่ก็มีหลายที่ ที่เป็นที่พักพิงหัวใจ...เหงา สำหรับโปรแกรมแชทต่าง ๆ นี่ไม่นิยมคะ หลังไมค์ เป็นเรื่องที่พยายามหลีกเลี่ยงมาก...(MSN) ทุกอย่างบนโลกนี้ มีทั้งคุณและโทษ... สบายดีนะคะ หน้าฝนดูแลรักษาสุขภาพนะคะ
20 กรกฎาคม 2549 17:47 น. - comment id 591582
ชวนใครต่อใครไว้เยอะแยะ แล้วเรือนเหงา มันจะยังเหงาอยู่อีกหรือคะครู เปลี่ยนเป็นเรือนคึกดีไหมเออ... หวัดดีตอนเย็นๆ ค่ะ นี่กะลังจะกลับบ้านแล้ว เลิกงานพอดี อิอิ ...
20 กรกฎาคม 2549 18:19 น. - comment id 591587
แวะมาเรือนนี้บ้างสิค่ะ ที่นี่ก็เหงา..เงียบจัง...เค้ากับบ้านกันหมดแร๊ะ...กระต่ายลืมกุญแจรถในห้องทำงาน......กลับบ้านไม่ได้เหงาจังตอนนี้...รอยามเปิดปิดสำนึกงานมาเปิดให้ค่ะ...ทั้งเหงา...ทั้งหิว....
20 กรกฎาคม 2549 19:48 น. - comment id 591595
ครูใหญ่เหงาเหรอ.....คิดได้ไง ถ้าครูใหญ่เหงา....ฉันทะโส ก็น่าจะเหงา ส่วนกันเองไม่เหงา เพราะมีสมาชิกไปเยี่ยมที่บ้าน http;//www.Kroobuawkun.com หลายคน
20 กรกฎาคม 2549 21:11 น. - comment id 591601
ใช่แล้วคุณครูใหญ่ฯ ที่นี้ให้หลายๆสิ่งหลายอย่าง สำหรับคนเหงาและไม่เหงา อิอิ แต่ผมนั้นส่วนมาก มักจะเหงาครับ ต้องขอขอบคุณ คุณครูใหญ่จริงใน การต้อนรับผมและพวกครับ ขอบคุณหลายๆเด๋อ แก้วประเสริฐ.
20 กรกฎาคม 2549 21:39 น. - comment id 591608
เรือนริมบึงตรึงใจวิมานฝัน บัวหลากพันธุ์บานชูช่อล้อแดดใส จิก..ดอกหวานหว่านดอกลำธารไพร นั่นต้นไทรไหวเอนลู่คู่นกกา.. ตะวันสีไพลชิงพลบหลบเงาเมฆ ธรรมชาติเสกใจภิรมย์ชมมัจฉา มีชานฝันอันรื่นรมย์ชมพนา ตะวันลาโพล้เพล้เหว่ว้าใจ.. พายเรือน้อยลอยคว้างกลางสระกว้าง นอนอ้างว้างมองดูดาวพราวสุกใส โอ้ดาวน้อย ลอยเด่นดวง สุดแสนไกล ราวสอนใจไม่มีวันฝันเป็นจริง.. จุดตะเกียงเคียงหัวนอนเขียนกลอนฝัน นวลแสงจันทร์ลอดโลมไล้ลืมทุกสิ่ง เคียงหมอนขาวพราวดอกไม้หอมงามยิ่ง หลับตานิ่งดิ่งหัวใจไม่ตรอมตรม... พอยามดึกพงพฤกษ์ไพรไหวน้ำค้าง ใจว่างว่างลืมโลกลืมโศกสม เรือนหลังน้อยกับจิ้งหรีดร้องระงม เนื้อใจบ่มเพาะฝันดีที่งอกงามยามเงียบงัน... อยากให้จินตนาการภาพเป็นเรือนไทย สามสี่หลัง ปลูกรายเรียงกันริมบึงกว้าง ที่มีเรือน้อยลอยคว้างกับภาพหญิงสาวนอนนิ่งกลางลำเรือที่ดูอ้างว้างเดียวดาย ในท่ามกลางสระบัวที่มีดอกบัวบานลอยชูช่อรออรุณ และรอบริมบึงจะมีพันธุ์ไม้น้ำนานา ..ส่วนในห้องนั้นคงเป็นห้องแบบโบราณย้อนยุค..ลองใส่จินตนาการหวานๆเอาเองนะคะ..ด้วยรัก
20 กรกฎาคม 2549 21:58 น. - comment id 591614
มาพักเรือนเมาของผมไหมครับ อิอิอิ จะได้ไม่เหงา อิอิอิ
20 กรกฎาคม 2549 22:12 น. - comment id 591618
เรือนเหงานี่คานอยู่สูงไหมครับครูใหญ่.... ....มาแซวโดยเฉพาะ....
20 กรกฎาคม 2549 23:05 น. - comment id 591638
เหงาอีกแล้วววววววววววววว แต่อัสสุไม่ค่อยมีเวลาเหงาเลยครับ ครูใหญ่ เอ้ย ครูสอนหนังสือนะสิ ให้งานเยอะๆ มาก ๆ ๆ ฟ้องครูใหญ่เลย อัสสุทำไม่ทันนะ ครูครับบบบบบบบบ เห็นใจหน่อย อิอิอิ ไม่มีเวลาเล่นเลย อิอิ หนีดีกว่า เดี๋ยวโดนหักคะแนน อิอิ
20 กรกฎาคม 2549 23:40 น. - comment id 591644
ความเหงา เป็นเงาของความรู้สึกที่หวานลึกนะคะ เงียบหวาน ... งดงามในตัวเอง แต่หากเราจับยึดความเหงาไว้กับตัวเองจนแน่นเกิน ก็ทำให้เราเจ็บปวดได้ และเกิดจินตนาการในทางลบๆ ได้ ความเหงา ... ใช่ไหม? ที่ทำให้เกิดมหากาพย์ที่ยิ่งใหญ่ เกิดอานุภาพของความรักที่ยิ่งใหญ่ เรือนเหงา ... ความเงียบคือความงดงามค่ะ หากเราหยั่งถึงความงดงามตรงนี้ ... ถ่ายทอดออกมาได้ ย่อมสื่อถึงความสงบสุขของโลกและชีวิตได้ แดดเช้าได้ยินเสียงความเงียบบ่อยๆ ... ในคืนค่ำที่ไร้ใคร ทำให้แดดเช้ารู้สึกว่า ระหว่างความโดดเดี่ยว เรายังมีเพื่อนร่วมทุกข์อีกมากมายที่โลดแล่นไปในโรงละครของชีวิต โรงนี้ ... แท้จริง ... ลึกๆ ของตัวละครทุกตัว โดดเดี่ยว นะคะ ว่าไหมคะ? ดีจังค่ะ .. เรือนเหงา มาทักทายครูใหญ่ : )
21 กรกฎาคม 2549 09:35 น. - comment id 591695
มาเยี่ยมเพื่อนร่วมเรือนค่ะ เพื่อนตั้งเยอะ อย่าเหงาเลยนะคะ
21 กรกฎาคม 2549 12:28 น. - comment id 591741
แวะมาเป็นเพื่อน อยู่ที่เรือนเหงาค่ะ อยู่หลายคนแล้ว ที่นี้คงคึกครึ้น จนปวดหัวมั้งค่ะ....... สวัสดีค่ะ....คุณครู....... ส่งดอกไม้คลายเหงาค่ะ....
21 กรกฎาคม 2549 12:59 น. - comment id 591750
ก็ยังดี มีเรือนเหงา ให้เข้าพัก ยังมีหลัก ให้อาศัย พอคลายเหงา หากคานว่าง บนเรือนพอ ผมขอเอา ขึ้นคานเสา เป็นโสดนี้ นิจนิรันทร์ แวะมาอาศัยบนเรือนเหงาด้วยคนขอรับ
21 กรกฎาคม 2549 14:03 น. - comment id 591770
วันนี้วันเกิดข้อย ก็เลยเขียนมาอวยพรตัวเองบนหน้ากระดานเธอ
21 กรกฎาคม 2549 15:00 น. - comment id 591798
คิดถึงเรือนหลังเดิมเคยเติมรัก ร่วมทอถักร้อยฝันในวันเหงา วันคืนผ่านลืมเรือนเหลือเพียงเงา เรือนหลังเก่ายังรอเรามาค้างแรม ************************************* เรือนยังคงเป็นเรือน เรือนไม่เคยเศร้าหรือเหงาแต่คอยซับเหงาจากใจเรา เรือนยังคงทำหน้าที่ของมันด้วยความอดทนซื่อสัตย์สม่ำเสมอ จนกว่าจะถึงวันสุดท้ายที่ต้องผุพังไปตามกาลเวลา... มีโอกาสจะหวนคืนเรือนอีกครั้ง...ครับครูใหญ่
31 กรกฎาคม 2549 21:46 น. - comment id 594164
ขอบคุณมากมายสำหรับผู้ลงความเห็นทุกท่านครับ ผมยังคงยุ่งกับงานเอกสารหลายเรื่อง มาตอบช้าไปหน่อย แถมมีอาการปวดฟันหมอนัดวันที่ 2 นี้ครับ คงได้ถอน (ฟัน) อาการปกติเมื่อใดค่อยคุยกันอีกทีครับ