ฉันคงช่วยอะไรเธอไม่ได้ เมื่อเธอรักเขามากมาย...อย่างนี้ ความรู้สึกหมดทั้งใจที่เธอมี ก็ไม่เคยเหลือที่ ไว้เผื่อใคร แล้วฉันจะช่วยอะไรได้ เมื่อเธอไม่สนว่าจะเจ็บมากมายขนาดไหน เขารักหรือไม่รัก เธอก็ยังปักใจ ฉันก็แค่คนอื่นคนไกล ที่มองดูความเป็นไปห่างห่างกัน แต่ฉันรู้...เธอจะผ่านมันไป โดยไม่ต้องการเรี่ยวแรงอะไร จากคนอย่างฉัน ฉันรู้...วันข้างหน้า เธอจะเข้มแข็งกว่าทุกวัน แล้วเธอจะผ่านพ้นมัน ฉันเชื่อมั่น...ในเธอ
20 มกราคม 2545 01:01 น. - comment id 31231
ถึงจะไม่ปลอบโยนตรง ๆ แต่เป็นกำลังใจที่ดีมากเชียวแหล่ะ
20 มกราคม 2545 13:22 น. - comment id 31279
อืม...เห็นด้วยกับ monoค่ะ//...บางครั้งคนเราก็ไม่ต้องการความอ่อนโยนเพื่อเป็นกำลังใจเสมอไปหรอกเนาะ
20 มกราคม 2545 15:48 น. - comment id 31311
มาให้กำลังใจจ้า
21 มกราคม 2545 12:46 น. - comment id 31432
แค่ดูอยู่ห่างๆ..ก้อคงเพียงพอ..ขอเป็นสายลมเพียงเบาๆ..พัดผ่าน..พอให้รู้ว่า...ยังมี..........อยู่
8 กันยายน 2545 12:26 น. - comment id 74380
อืม กลอนช่วงนี้อยู่แนวๆให้กำลังใจ ทั้งนั้นเยย สังเกตุมาหลายบทละ...