ทุ่งทอง เหลืองอร่ามกระจ่างงามทั่วทิวทุ่ง ไอหมอกอุ่นโอบอุ่มก่อนรุ่งสาง เห่ลมหนาวพัดพริ้มริ้วใบบาง กลิ่นไอจางของดินชื่นรื่นฤทัย แล้วแดดอุ่นก็เริ่มรุ่ง ณ โค้งฟ้า ส่องแสงสาดอาบแสงจ้าชวนเคลิ้มฝัน ประกายแดดหยอกไอหมอกเกินจำนัน ทานตะวันค่อยฟื้นตื่นคืนนิทรา สายลมเย็นเชยพัดอย่างอ่อนอ่อน ทั่วทุ่งทองไหววาบเป็นริ้วสาย ดังคลื่นทองสาดซัดงามพริ้งพราย ส่องประกายประดับไว้บนผืนดิน....... แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
19 มกราคม 2545 17:20 น. - comment id 31171
แต่งใช้คำให้เห็นภาพเพราะๆๆ แต่ขอตินิดหน่อยละกันน๊า คำกลอนบทที่ 2 ไม่สัมผัสกับบทที่ 2 ตรงที่สัมผัสระหว่างบทจ๊า นอกนั้นดีหมดเลยแหละ
19 มกราคม 2545 17:24 น. - comment id 31172
เอ๊ยรีบไปหนอ่ย คำกลอน บทที่ 2 ไม่สัมผัสกับ บทที่ 3 จ๊า การสัมผัสระหว่าง บทจ๊า อิอิดันรีบส่งไปหน่อยเลยผิดพลาด ..... คงได้อ่านกลอนดีๆอีกแล้วครับท่าน
20 มกราคม 2545 12:28 น. - comment id 31264
รู้สึกทึ่งกับนักเขียนที่แต่งกลอนแนวชมธรรมชาติได้ไพเราะทุกคนเลยค่ะ เพราะตัวเองรู้สึกว่ายากมากที่จะหาคำที่เพราะและพริ้วลงตัวได้อย่างสวยงามแบบนี้ และก็พยายามแต่งอยู่ค่ะ
20 มกราคม 2545 17:19 น. - comment id 31322
อิอิ คุณโคลอน ต้องอิมเมจ น๊าพยามเข้ไว้แล้วจะมีไรใสปิ้งๆให้ออกมาไงล่ะครับป๋ม
20 มกราคม 2545 22:04 น. - comment id 31363
ใช้ภาษาสวยมาก....ทำให้อยากไปยืนอยู่กลางทุ่งนี้จังเลยจ้ะ
21 มกราคม 2545 21:02 น. - comment id 31489
ใช้คำได้เพราะมากครับ
23 มกราคม 2545 12:12 น. - comment id 31708
อยากไปอยู่ตรงนั้นจัง...
24 มกราคม 2545 04:05 น. - comment id 31856
ไปด้วยคนนึงนะ....