1. สวัสดีครับแม่ เราจะไปเรียนกันแล้ว 2. สวัสดีจ้า ไหนจะไม่หอมแก้มแม่หรือ 3. อืม..ลืมไป พวกเรารักแม่นะครับ 2. แล้วคนนั้นจะไม่หอมแก้มหรือ 1. พ่อหรือครับ 4. พ่อหอมแล้วไง เมื่อคืน --------------------- 4. หนูโกรธพ่อหรือเปล่า เมื่อคืนพ่อกอดแม่ 1. ไม่โกรธหรอกครับ 4. ดีครับ อย่าโกรธพ่อนะ ครอบครัวที่พ่อกับแม่เขาไม่รักกัน ครอบครัวนั้นเหมือนตกนรกเลยล่ะ 3. ผมก็เคยได้ยินครับพ่อ พ่อของเพื่อนเขาไปมีเมียใหม่ แม่ของเพื่อนต้องพาลูกไปอยู่กับยาย ผมเห็นแววตาหงอยๆของเพื่อน มันเศร้าๆนะครับ 4. อืม.. พ่อเอง ตอนเป็นเด็ก ก็เคยเห็นปู่ย่าทะเลาะกัน คำถามสำหรับการเลือกข้าง มันเจ็บปวดน่าดู พ่อจำไม่เคยลืม ความขมขื่นของคนเป็นลูกก็คือการเห็นความหมางเมินกันของพ่อกับแม่ นั่นแหละที่พ่อว่า บ้านเหมือนนรก 3. ผมเข้าใจครับ พ่อก็กอดผม และผมรู้ว่าพ่อรัก 1. ใช่ครับ เรารู้ว่าพ่อรัก ----------------------------------- 4. พ่อเป็นไงในสายตาลูก 1. ที่บ้านพ่อเหมือนเป็นนักเขียน 3. ที่ทำงานพ่อเหมือนเป็นครูใหญ่ 4. หรือครับ แล้วชอบที่พ่อเป็นไหม 1,3. ชอบครับ
16 กรกฎาคม 2549 11:27 น. - comment id 590284
เป็นงานที่สุดซึ้งถึงชีวิตครับ แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2549 11:57 น. - comment id 590299
ในเสี้ยววัน ในเสี้ยวความรู้สึก ในเสี้ยวหนึ่งของชีวิต มีอะไรหลายอย่างที่ทำให้ย้อนคิด ครอบครัวที่อบอุ่นย่อมเป็นที่ปรารถนาของทุกคน หัวใจที่ถูกปกป้อง หัวใจที่ถูกทะนุบำรุงให้แกร่ง นึกภาพถึงสองหน่อ...แล้วก็ยิ้ม ตอนอัลมิตราเป็นเด็ก .. อัลมิตราเคยถาม คน ๆ หนึ่งที่อายุมากกว่า แถมอัลมิตราต้องเรียกเขาว่า เฮีย \"เฮีย .. อาอึ้มเป็นแม่ของเฮีย แล้วพ่อของเฮียไปไหน ?\" คำตอบที่ได้รับกลับมา ทำให้อัลมิตราร้องไห้ และโกรธพ่อไปหลายวัน มีอย่างที่ไหน พ่อของเราดันไปเป็นพ่อของเฮียคนนั้นด้วย ผ่านวันผ่านคืน จนทำให้รับรู้เรื่องราวในตระกูล ความสัมพันธ์ยังคงแน่นแฟ้น ไม่ว่าจะเป็นลูกจากแม่คนไหน ตอนแม่ดุ ๆ อัลมิตรายังเคยยุพ่อเลยนะ \"อาอึ้มใจดี .. เราแอบไปอยู่กับอาอึ้มกันนะป๊า..\" คิดแบบเด็ก ๆ ค่ะ ในตอนนั้น ตอนนี้ป๊าไปสวรรค์แล้ว อาอึ๊มอยู่อีกบ้าน นาน ๆ จะถึงวันรวมญาติ ซึ่งก็คงไม่พ้น งานแต่งงาน งานศพ งานทำบุญบ้าน อาอึ้มแก่ลงไปแยะ .. แต่แม่ของอัลมิตรายังแข็งแรง สองคนนี้.. เชื่อป่ะ คุยกันกระหนุงกระหนิง อย่างกะสาวรุ่นๆ สองคน แน่ะ .. เห็นแล้วรู้สึกดี นี่ก็ยังคิดเลยว่า บรรดาเฮียทั้งหลายที่ไม่ค่อยเอาใจใส่อาอึ้ม อัลมิตราจะแอบลักพาตัวอาอึ้ม เอาไปอยู่กับแม่ของอัลมิตรา อย่าบอกใครนะ .. ความลับ เดี๋ยวตั่วเฮียจะดุอัลมิตราน่ะ
16 กรกฎาคม 2549 12:34 น. - comment id 590311
แวะมาเยี่ยมครอบครัวอบอุ่นครับ
16 กรกฎาคม 2549 12:51 น. - comment id 590317
ยังน่ารักเหมือนเดิมค่ะ
16 กรกฎาคม 2549 21:04 น. - comment id 590430
..น้องเค้าน่ารักจัง.... ..เรนชอบหอมแก้มมี้.... แต่บางที..เรนก็ถูกดุ .. เหตุผลที่ได้ยินบ่อยๆ .. เรนทำให้แก้มมี้เลอะ.... มี้รู้ทันเรน.. เฮ้อ!.... แก้มของพ่อ..เรนก็ชอบหอม.. อิอิอิ .. .. แว้ป..
17 กรกฎาคม 2549 05:32 น. - comment id 590493
17 กรกฎาคม 2549 11:06 น. - comment id 590553
17 กรกฎาคม 2549 18:15 น. - comment id 590727
สวัสดีครับคุณแก้วประเสริฐ และขอบคุณครับผม ------------------- ทักทายคุณอัลมิตราครับ ผมพูดคุยกับเพื่อนเรื่องชีวิตเกือบทุกวัน พูดจบเราก็มักสรุปกันว่า เรื่องที่เล่าสู่กันนั้นมันเหมือนนิยาย แต่มันเป็นความจริงทั้งนั้น ความจริงที่ผู้เกี่ยวข้องคงขมขื่น แม้เราเองคนฟังก็ยังรู้สึก ถึงความบีบคั้นนั้น ๆ ว่า เอ เขาทนกันได้อย่างไรนะ บางทีของแบบนี้ไม่เป็นเองคงไม่เข้าใจมั้งเนาะ แต่พูดก็พูดเถอะ แม้คิดเล่น ๆ ผมก็ไม่อยากคิด ไอ้เรื่องความไม่ซื่อต่อกันนี่ผมไม่เคยยอมรับเลย ---------------- ขอบคุณคุณแก้ว กรุงเก่าครับ ผมชอบกลอนของคุณแก้วตั้งแต่ครั้งแรกๆที่ได้อ่านนะครับ --------------- ทักทายคุณOra ด้วย ขอบคุณครับผม ----------- ยิ้มให้คุณเรนนะครับ ----------- สวัสดีครับคุณฉันทะโส