ฉันเป็นเพียงก้อนดินถวิลดาว อยู่กลางหาวแสนไกลใจยังฝัน ดินเจ้าเอยเคยสมัครรักผูกพัน ดาวลอยดวงบนสวรรค์ไกลสุดตา สะพานดาวเชื่อมผ่านสะพานเบี่ยง ฉันเป็นเพียงก้อนดินถวิลหา กลีบกุหลาบกรุ่นกลิ่นยวนอุรา ใจมิกล้าลองเสี่ยงเพียงก้อนดิน เปรียบมิได้กับดาวสกาวฟ้า สะพานดาวตรงหน้าให้ตัดสิน เกรงจะสร้างคราบคาวดาวราคิน ดวงดารารุมหมิ่นให้เสื่อมทราม ต้องตัดใจอยู่ใต้พสุธา เผยอหน้ามองดาวหนาวชนหยาม ให้ดาวเด่นต่อไปใต้ฟ้างาม สุขเพียงยามได้ยลล้นใจแล้ว..
14 กรกฎาคม 2549 05:42 น. - comment id 490037
สุขเพียงยามได้ยลล้นใจแล้ว.. ชอบวรรคนี้ที่สุดเลยค่ะ
14 กรกฎาคม 2549 01:01 น. - comment id 490135
:) แวะมาขอบคุณค่ะ
13 กรกฎาคม 2549 18:40 น. - comment id 497644
อืมน่ะ...เจียมตัวจริงๆๆแวะมากระซิบค่ะ...แม่บอกว่า...อยากคุยด้วย...อิๆๆ...แวะมาป่วน
13 กรกฎาคม 2549 18:12 น. - comment id 500479
ถึงดาวจะอยู่สูง แต่ก็ต้องมีสักคราวที่ได้ใกล้ดินจ้ะ
13 กรกฎาคม 2549 18:08 น. - comment id 500523
อาฤกษ์ผมข้ามไม่พ้นเพราะ สะพานมันเอียงครับ แถวบ้านโทรมเต็มที อิอิ
12 กรกฎาคม 2549 16:03 น. - comment id 589798
ดีๆๆๆๆ เจียมตัวดีจัง เราว่าจะหาบันไดมาให้ไต่ดาวสักหน่อย ไม่ให้แหละ
12 กรกฎาคม 2549 17:48 น. - comment id 589817
สพานเบี่ยงเอียงกะเท่เหมือนเล่ห์รัก ซ่อนปูมนักหักสะบั่นยามหวั่นไหว พลิกระริกจิกสะบัดมัดแกว่งไกว หัวอกใจให้แยกแตกเป็นผง แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2549 09:05 น. - comment id 589914
สวัสดีค่ะ เบี่ยงไปไหน? เหรอ?... ไม่ไปหาดาว ก็มาหาดินอย่างเดิมแร่ะกัน... ถวิลมาก ๆ เมื่อยคอแย่ เดี๋ยวมานวดให้พี่ฤกษ์ดีกว่า อิอิ...
29 กรกฎาคม 2549 15:20 น. - comment id 593646
สะพานใดหากใครเฝ้าคอยอยู่ ใจคงรู้ความนัยที่ใฝ่ถึง ห่างเพียงกายสองเราเฝ้ารำพึง คิดคำนึงครวญอยู่..มิรู้วาย.......ฯ ...บทกลอนเพราะมากค่ะ...น่าเห็นใจจัง?? ช่วงนี้..ภาระกิจมากค่ะ..ไม่ค่อยมีเวลาเท่าใดนัก....ขออภัย...ที่เข้ามาช้า....(ไม่มาก็มีคนมาต่อว่า...ก็เลยต้องรีบมาไง?)...