หยิบดูรูปรักหวานตรงข้างหมอน ภาพยังย้อนความหลังรักครั้งเก่า แล้วน้ำตาหยดหนึ่งซึ่งช่วยเรา รื้อโศกเศร้านับร้อยรอยแผลช้ำ เพราะถูกขังกับพิษความคิดถึง อารมณ์ซึ่งสะอื้นยิ่งกลืนกล้ำ ภาพของเธอยังคงสิ่งทรงจำ เตือนและย้ำโหยหาทุกนาที การลืมใครสักคนซึ่งยากนัก ต่างกับรักใครสักคนรักล้นปรี่ ฉากสุดท้ายทนรับกับเจ็บนี้ โทษฐานที่รักเธอไม่เผลอลืม
8 กรกฎาคม 2549 08:00 น. - comment id 589280
มิอาจลบภาพหลอนครั้งเก่าก่อน ทุกขั้นตอนผูกพันกันดูดดื่ม ภาพที่ต้องเก็บไว้ห้ามใครยืม เคยปลาบปลื้มใจนักรักรื่นรมย์ ไม่คาดคิดผิดคิวรักปลิวหาย รักสลายกลายชื่นเป็นขื่นขม เคยมุ่งมันฝันไว้จักได้ชม ทนระทมข่มใจหลับไม่ลง จึงต้องโศกเศร้าใจไม่สร่างสิ้น ยังถวิลโหยหายังพาหลง เคยวุ่นวายหลายครั้งยังงุนงง คนซื่อตรงอย่างฉันไม่ทันเธอ
8 กรกฎาคม 2549 08:32 น. - comment id 589283
รักง่ายไยลืมยาก สุดลำบากซ่อนรอยแผล ผ่านไปไกลผันแปร ไม่เหลียวแลอย่างเคยเป็น สบายดีนะคะ
8 กรกฎาคม 2549 08:44 น. - comment id 589286
กว่าจะรักใครสักคน ... ว่ายากแล้ว ลืมวี่แววร่องรอยรัก ... ยิ่งยากกว่า ความทรงจำซ้ำเตือนเหมือนตอกตรา เจ็บแทบบ้ายากจะเลือนลบจากใจ. มาทักทายค่ะ ... คุณจิตรนัย : )