เพื่อนๆทุกท่านครับ งานชิ้นนี้ ผมเขียนไว้ก่อนบท เฉททรชน โดยแต่แรก คิดจะแต่งฉันท์เล่น เนื่องจากวันนั้นเป็นวันหยุด และผมยังไม่ง่วงนอนพอเริ่มเขียน เรื่องการเมืองก็แวบเข้ามา ทำอย่างไรได้เล่าครับ ผมชอบเอามือไปซุกตรวนอยู่แล้ว ก็เล่นจนจบเพลงเลย แต่งสัททุลวิกกีฬิตฉันท์ไว้ก่อน แล้วจึงแต่งภุชงคประยาตฉันท์ทีหลัง แต่ในการร้อยสัมผัสนั้น ผมขอนำภุชงคประยาตฉันท์ขึ้นก่อนนะครับ ทั้งนี้ อาศัยการเรียนจากตำราชื่อ กฎบนกลบท ของท่านมหากวี คมทวน คันธนู ซึ่งผมเชิดชูบูชาท่านเสมอมา ทั้งในด้านลีลา และปณิธานอันมั่นคง คือ กล้าชน กับความอยุติธรรมทั้งมวลครับ ไม่มีสัจจะในคณะรัฐบาล ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒ สลดมัวสลัวม่าน...........................โพยมพานพยับพูน จรัสศรีสุรีย์สูญ..............................สยอนโศกวิโยคซวน คระไลหมองคระลองหมาง...........อะดักครางอดูรครวญ ถวิลหาทิวาหวน.............................ณ คราวหรรษะครันเห็น สมัยนี้มิมีหนอ..............................กุศลพอกสานติ์เพ็ญ กิเลศค้ำก็ลำเค็ญ.............................อธรรม์ฮึกอธึกหาญ ขย้ำโกงโขยงกาจ...........................อุราราษฎร์อุราราน เพราะรัฐฯ โซมระโรมซาน...........กระทุ่มแทรกกระแทกแซง ละวารผัน, ละวันผิน......................ตะบิดปลิ้นตะแบงแปลง กระเสพฝันกระสันแฝง.................จะลือเฟื่องจะเลื่องฟู นราทนทุรนทาส............................ประดังดาษประเดดู ปิศาจพล่านพิศาลผลู.....................ทวีปเขตเทวษเคือง มโนขัดมนัสข้อง..........................ธุมางค์หมองทะมึนเมือง นิพัทธ์หล้านภาเหลือง..................กระอ่วนคลั่ก ณ อัคคี สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙ ใครฤาคือคณะสรรค์สนั่นเสนาะสุภี ศรีไพเราะวาที.................................วิถาร หว่านทั่วภูมิประเทศธเรศ ณ พสุธาร สารถ้วนประมวลขาน.....................คะนึง ขึงนำบ่วงกลิแล้ผิว์แลยลสะพรึง ซึ่งพรานระรานถึง.........................ไผท ภัยทาบทั่วมหิภูวดูพิพิธภัย ไทยผองก็หมองใจ..........................วิจล วนจิตวนอุระผ่าวระร้าวเพราะทุรพล รนแผ่พะแดลน...............................หละหนอ ล่อหน่วงลวงกลเผยเฉลยมธุระพอ รอเพื่อจะเชื่อรอ..............................ระราน ร่านร้ายคราวชนเชื่อก็ใช้พลวชาญ หวานชิมกระหยิ่มหวาน.................ชิวี ชีวิตอื่นน่ะระทมระงมภยทวี ที่หวังมลังมี.....................................มลาย หมายแลแลวิถิเลี่ยนประเล่ห์ชิวะกระจาย กลายจมระดมหลาย........................ระลวง ร่วงลงเมื่อวจิพูดพิสูจน์ทุผลพวง ลวงเพื่อจะเถือทรวง.......................ซะหนำ ซ้ำหน่วงโศกวิปโยคระโยงเคราะหระยำ ร่ำยามปะทรามกรรม......................ก็ทน กลถ่อยพวกรฐบาลก็บานสถิตบน ตนเบ่งเขม็งผล................................สุภา ซ่าพิษซ่านกระอุสุมระรุมมนมิซา มาสิ้นก็ชินชา..................................และเฉย เลยฉลลิ้นตะละคำกระทำวิกลเคย เลยไขไถลเลย...............................จะลวง จ้วงเล่นเป็นซะฉะนี้แหละนี่หละพหุปวง ห่วงปากกะท้องตวง........................ณ ตัว นัวติดในบุระหล้านภาพิภพมัว พัวม่านมหันต์พัว..........................เพราะมัน ________________________________________________
ตราชู 6 ก.ค. 2549 11:42 น. - ID 90923 
1260
0
0
7 กรกฎาคม 2549 17:01 น. - comment id 589212
การเมืองไม่ใช่เรื่องไกลตัวที่เราเกินจะรับรู้นะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
