@ จากภูผาชลาลัย ถึงไพรสน มวลดอกไพรอบอล หอมเรื้อ หมู่ผมอญดอมดม เฝ้ากลิ่นเชื้อ งามแต้มเพื่อสุธา ลานตางาม @ สุดฟ้าดินสิ้นสูญ มหาสมุทร บรรเจิดสุดมิหยัง ชั่งใจหา งามวิจิตรติดตระกาล ข้ามเวลา งามประเสริฐเลิศกว่า พิภพใด @ เพาะกล้างามงามใจ มิใคร่คิด งามวิจิตพินิจ มิคิดผลักใส งามคงเหลือ เพื่องามงามน้ำใจ โลกน่าพิศไซร้ คงอยู่คู่ชั่วกาล @ สิ่งใดเกิดเชิดหล้า ใคร่หาจบ กระบวนพบ ความงามสุดที่หยั่ง งามน้ำจิตติดในใจ เป็นนิรันดร์ มิมีซ้ำงามใน น้ำใจคน
ธนา 4 ก.ค. 2549 18:27 น. - ID 90872 
1867
1
0
4 กรกฎาคม 2549 20:10 น. - comment id 588578
แวะมาอ่านบทกลอนดีๆ แล้วนำไปปฏิบัติบ้างค่ะ พยายามขัดเกลาความรู้สึกแบบนี้บ้างค่ะ อ่านกลอนคุณหลายบทแล้วคุณสื่อความหมาย ได้ดีจังค่ะ สวัสดีค่ะ คุณธนา
5 กรกฎาคม 2549 07:57 น. - comment id 588657
งามน้ำใจ สำคัญที่สุดนะคะ
5 กรกฎาคม 2549 08:48 น. - comment id 588681
สวัสดีค่ะ พี่เอ... สิ่งงดงามใดเล่าเท่าน้ำใจ ที่ส่งให้...จริงใจมอบตอบสนอง ส่งมอบไปให้ใครทั้งผอง โปรดจงมอง...ที่ใจใช่ใบหน้า....อิอิคนจะงาม งามที่ใจใช่ใบหน้า...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
