๏ หยาดสินธุรินผละละสวรร- คะละหลั่นไผทนอง รื่นล้ำเพราะสัมผัสะละออง สุขะผองก็เผยผาย ๏ เย็นนั้นก็ผันจิตะกระหวัด ปฏิพัทธะพริ้งพราย หนึ่งใครบ่ไกลระยะจะหมาย ฤดิคล้ายจะใกล้เห็น ๏ ดำรงพะวงจิตะคะนึง บทะพึงก็เพียบเพ็ญ ตรองพากย์ก็ยากอุระจะเร้น รติเว้นบ่หวั่นไหว ๏ เอิบอวลกระบวนนยะประโลม ทะนุโสมนัสใคร อาวรณ์จะผ่อนพละไฉน ยุติไห้คะนึงหา ๏ เห็นแต่จะแผ่รติพิเศษ ดละเตชและเมตตา โหมใครหทัยพิริยะอา- ทระค่า ณ ในคราญ ๏ ชื่นเอยเพราะเผยรหัสะเลศ อุปเฉทะสองมาน รับรองจะปองภพะผสาน นรกานต์ตลอดไป
2 กรกฎาคม 2549 20:02 น. - comment id 588008
ไพเราะและอ่อนโยนที่สุดด้วยดิคะพี่นาง.... หนึ่งใครบ่ไกลระยะจะหมาย.. ฤดิคล้าย..จะใกล้เห็น.. เรนไม่อิจฉาร้อกกก.. .. ไม่อิจฉาจริงๆนะคะ.... ม่ายรู้ดิคะ!.... .. เพลงของพี่นาง..หายไบไหนหรอคะ.. เรนอยากได้ยิน.... ... ขอบคุณความรู้สึกดีๆของพี่นางที่ให้เรน.... ...
2 กรกฎาคม 2549 21:14 น. - comment id 588032
ถึงน้อง อยากจะบอกว่า ความคิดเริ่มต้นเป็นสิ่งที่ สวยงาม บริสุทธิ์ อยู่แล้วในตัวของตัวเอง การเกลาคำหรือความหมาย แต่เพียงเล็กน้อย ย่อมมิอาจนับเป็นคุณกระไรได้เลย การที่คนเรา มีใจเป็นความมุ่งหมายนั่นต่างหากที่ยากจะหาคำมาบรรยายแทนได้ เทียบเคียงได้ แม้นเพียงส่วนเสี้ยว ฉันท์บทนี้จะแทนความหมาย ของคุณค่าที่ก่อเกิดในใจ ได้สักเพียงไหนนะ ? พี่อยากรู้
2 กรกฎาคม 2549 21:34 น. - comment id 588040
เป็นอีกวันที่ฝนโปรยปราย ชุ่มฉ่ำดีค่ะ.. :)
2 กรกฎาคม 2549 23:51 น. - comment id 588094
คุ้มทุกครั้งที่ได้อ่านงานคุณ
3 กรกฎาคม 2549 00:55 น. - comment id 588097
แวะมาอ่าน ผ่านมาชม เพราะยังผสมคำเฉกเช่นฉะนี้...มิเป็น
3 กรกฎาคม 2549 04:58 น. - comment id 588107
3 กรกฎาคม 2549 07:55 น. - comment id 588115
ชื่นชมกวีวจนกรอง ดุจะคล้อง ณ ดวงมาน เสพศิลป์วจีสุภสราญ จิตะบานและเบิกฝัน จึงมาแวะเยี่ยมและพิศะถ้อย สุขะพลอย ณ วารวัน ขอให้ประพันธ์วจนะอัน พิระมั่นตลอดไป. แวะมาเยี่ยมค่ะ ... ฉันท์ไม่ค่อยแต่งนะคะ แต่ขอแจมด้วยคน ผิดพลาดอย่างไรอภัยด้วยนะคะ ทักทายค่ะ ... คุณเพรง พเยีย : )
3 กรกฎาคม 2549 12:49 น. - comment id 588192
สวัสดีค่ะ ไพเราะมากคะ มะกรูดอยากเขียนให้ได้อย่างนี้บ้างจังคะ รักษาสุขภาพนะค่ะ
3 กรกฎาคม 2549 19:47 น. - comment id 588260
สวัสดีค่ะ พี่นาง บัวกราบขอบพระคุณกับสิ่งดีๆ พี่สาวกับพี่ชายมีให้บัวค่ะ วสันตดิลกฉันท์ อ่อนหวานมากค่ะ สมแล้วแหละค่ะที่พี่นางเป็นศิษย์พี่ชาย
3 กรกฎาคม 2549 22:06 น. - comment id 588281
...น้องเรน น้องเรนคงหมายถึงเพลง \"เรือนริมน้ำ\" แต่คราวนี้ พี่นำเพลง \"น้ำเซาะทราย\" มาลงให้ฟังก่อนนะ ของคุณจำรัสเหมือนกันจ๊ะ ...ถึงพี่ คุณค่าที่ก่อเกิดในจิตใจ คงยากจะหาเครื่องมือใดมาวัดได้ นอกจากสัมผัสถึงกันด้วยหัวใจ สำหรับนาง...บอกได้เพียงว่า คุณค่านี้ ได้ถูกซึมซับอย่างเต็มเปี่ยม และ นางจะขอเก็บรักษาไว้พร้อมวันเวลา ตราบนานเท่านาน...นะคะ ...คุณกุ้ง ช่วงนี้ชุ่มฉ่ำ ชื่นใจ กันแทบทุกวัน ชาวนา ชาวสวน ต่างรอฤดูกาลนี้กัน เอาใจช่วย ปีนี้อย่าให้ถึงกับน้ำท่วมใหญ่เลยนะคะ ...คุณครูใหญ่ ขอบคุณมากค่ะ คุณครูใหญ่สบายดีนะคะ ...คุณนิพนธ์ นางยังต้องกางผังเทียบครุ ลหุ อยู่เลยค่ะ ค่อยๆ หัดเขียนไปเหมือนคุณนิพนธ์เคยพูดไว้ไงคะ ...คุณบินเดี่ยว ช่วงนี้สุขภาพใจเป็นไงบ้างคะ ...คุณแดดเช้า ต้องขอบอกว่า ยินดีมากๆ ที่คุณแดดเช้าแวะมาทักทายค่ะ ส่วนตัวของนางแล้ว นิยมในตัวคุณไม่น้อยเลย มีโอกาสอ่านงานคุณอยู่บ่อยๆ แต่ไม่ค่อยได้แวะเข้าไปทักทาย เพราะแต่งกลอนสดตอบไม่เก่ง ต่อไปคงได้คุยกันมากขึ้นนะคะ ...คุณแมงกุ๊ดจี่ รู้มั้ยคะ...ครั้งหนึ่ง ก่อนที่นางจะเริ่มเขียนฉันท์บทแรก นางก็เคยคิดแบบนี้เหมือนกัน หวังว่าวันหนึ่ง จะได้อ่านฉันท์ที่คุณมะกรูดเขียนนะคะ ...น้องบัว บทนี้ พี่ชายเขาช่วยเกลาให้พี่ด้วยจ๊ะ แต่ศิษย์ที่ไม่ค่อยจะขยันแบบพี่ พี่ชายเขาจะแอบบ่นหรือเปล่าก็ไม่รู้เนอะ
4 กรกฎาคม 2549 00:15 น. - comment id 588319
แวะมาชื่นชมฉันท์งาม
4 กรกฎาคม 2549 04:16 น. - comment id 588342
๐ พากย์นี้กวีบุพประดิษฐ์ นิรมิตสำคัญ เพรียกนามงามสุภวสัน- ตะดิลกะบรรหาน ๐ สร้างคำและร่ำคตินิทัศน์ บริพัตรนับนาน ร้อยศัพท์ประดับภพะสถาน พิสดาระสืบสม ๐ งดงามพิรามนยะประพจน์ มธุรสะร้อยรมย์ เฉกกาลตระการรุจะปฐม ดละห่ม ณ ห้วงหาว ๐ แฉกแสงแสดงบุรพะทิศ ผิวะพิศะพรายพราว พากย์ฉันทะสรรค์นยะอะคร้าว จะสกาวเสมอกัน
4 กรกฎาคม 2549 08:19 น. - comment id 588384
4 กรกฎาคม 2549 08:41 น. - comment id 588405
สวัสดีค่ะคุณนาง กานต์ชอบท่อนนี้จังค่ะ นรกานต์ตลอดไป มาชื่นชมผลงานคุณค่ะ