เพื่อน...สนิท

เขียนกลอนบทนี้แด่คนๆหนึ่ง
คนนั้นที่ซึ่งอยู่เหนือความหมาย
ของคำว่ารักที่มีมากมาย
ถึงฉันนั้นตายก็ไม่อาจลืมเธอ
เพราะเธอคือเพื่อนที่ดีที่สุด
ไม่อาจหยุดเวลาที่เปลี่ยนเสมอ
แต่สิ่งเดียวที่จะพบเจอ
คือมิตรภาพของเธอจะอยู่ตลอดไป
อาจดูเหมือนว่าเราเกินเพื่อน
แต่มิลืมเลือนความรู้สึกในใจ
ที่มีแต่คำว่าเพื่อนที่ดีเก็บไว้
แม้จะใกล้จะไกลเราคือเพื่อนกัน
ถึงจะกลัวข้ามเส้นๆนี้
เส้นที่มีกั้นความผูกพันธ์
ให้เป็นเพื่อนหรือมากกว่านั้น
มาจนวันนี้ฉันเองแน่ใจ
ฉันข้ามเส้นคำว่าเพื่อน
เพราะมิอาจเตือนตัวเองไว้
อ๋อ แต่ไม่ใช่นะไม่ใช่
เพราะหัวใจนั้นคิดแค่เพื่อนที่รักกัน
เพื่อนรักหรือว่าสนิท
เป็นเหมือนมิตรที่อยู่ในความฝัน
เป็นเพื่อนที่เคียงข้างกันทุกวัน
มีกันและกันร่วมทุกข์สุขมากกว่าแฟน