คืนที่ฟ้าไร้ดาว หนาว ... น้ำฝนหล่นปนเปื้อน น้ำตา ... พร่าเบลอเลอะเลือน มองเหมือนฝุ่นฝ้าม่านบัง ฟ้าร้อง ก้องกู่ ดังสนั่น หัวใจไหวหวั่นตามฟ้าสั่ง ข้างกายเดียวดาย ... ห้วงภวังค์ ยังหวัง ... เธอจะมาเคียงกัน หากมีเธอตรงนี้สักคน ใจที่สับสนคงคลายร้าวที่หนาวสั่น ใกล้ใกล้ ... กระแสใจสื่อถึงความผูกพัน เหมือนอ้อมกอดความฝัน ... เหงานั้นคงมลาย แต่ไม่มีเธออยู่ตรงนี้ ... ใจยังเจ็บเกินกว่าที่แผลคิดถึงจะจางหาย ซ้ำซ้ำ สำนึก ตรึกย้ำ ความเดียวดาย จมอยู่กับความหมาย ... อะไรๆ เพียงลำพัง คืนที่ฟ้าไร้ดาว หนาว ... คิดถึง และปรารถนาหวัง ม่านฝน ปนเปื้อนเหมือนบดบัง ฟ้าสั่ง ... ไร้คนคอยเคียงข้าง - ช่างเดียวดาย รอเพียงวันมีเธอเคียงกัน สร้างฝันสรรค์สิ่งใหม่ด้วยความหมาย ล้างช้ำบาดแผลให้เจ็บคลาย แม้ฝนจะหล่นสักกี่สาย ... แม้ดาวจะไม่มี.
ดอกดาว 1 ก.ค. 2549 21:47 น. - ID 90777 
1102
0
0
1 กรกฎาคม 2549 22:14 น. - comment id 587879
แต่งได้โดนมากๆๆๆค่ะเพราะเรากำลังประสบเหตุการณืนี้อยู่เลย
2 กรกฎาคม 2549 08:58 น. - comment id 587897
เพราะดีค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
