สายน้ำที่หล่นกระทบหลังคาบ้าน ปนกับเสียงเพลงแว่วหวานฟังเศร้าๆ อีกทั้งเสียงลมเสียงใบไม้คละเคล้า คนใจเบายิ่งยากจะแยกเสียงของอะไร เสียงฝนซาซาเหมือนว่าสับสน เสียงบรรเลงเพลงวกวนเนื้อว่าน้อยใจ ฤาเหมือนจะรักเพียงสายลมอ่อนไหว รักหรือเช่นไรไม่มีใครรับรู้เลย ตกใจเสียงฟ้าคำรามถามเสียดสี ใครคนนั้นที่ว่าคนดีใยตอนนี้เพิกเฉย ไม่ใยดีไม่ใส่ใจเหมือนเช่นอย่างเคยๆ ฝนจางก็ล้างเลยเหมือนไม่รักกัน หลงเสียงฝนเสียงฟ้าร้องเสียงสายลม แอบชื่นชมว่าฉ่ำหวานเป็นดั่งฝัน เกือบเกี่ยวก้อยร้อยสายลมปรองดองกัน ยังดีที่มีแสงตะวันมากั้นระหว่างกลาง
29 มิถุนายน 2549 14:40 น. - comment id 587242
29 มิถุนายน 2549 14:54 น. - comment id 587249
จุ๊บ คนแอบอ่าน
29 มิถุนายน 2549 16:04 น. - comment id 587263
หลงลม เกือบตายแน่ะ อิอิ
29 มิถุนายน 2549 21:38 น. - comment id 587319
29 มิถุนายน 2549 21:39 น. - comment id 587320
3. ตะเองก้อ อย่าไปหลงลมง่ายๆ จิ รู้เขารู้เรานะ
30 มิถุนายน 2549 18:02 น. - comment id 587565
เขียนได้งดงามมากครับ แต่ดูๆคล้ายเป็นเพลง สมัยใหม่จังนะครับ แก้วประเสริฐ.
30 มิถุนายน 2549 19:56 น. - comment id 587583
17 กลอนสมัยใหม่ต่างหาก อิอิ แหมคุณก้อ