ข้างนอกสุกไส..ข้างในเป็นโพรง
zilver
มองเพียงแค่กายภายนอก
แค่นี้คงไม่ได้บอกถึงนิสัย
ความสวยหล่อดูจากอะไร
คำว่ารักพูดอย่างไรให้น่าฟัง
เป็นเพียงแค่คนเดินเท้า
ผ่านเจอเรื่องราวและความหลัง
ความสวยที่ร่างกายไม่จีรัง
ทุกสิ่งล้วนยังไม่แน่นอน
ไม่อยากพูดว่ารักที่เปลือกนอก
ไม่อยากบอกว่ารักเหมือนกาลก่อน
ไม่อยากเสแสร้งเล่นละคร
ว่ารักว่าชอบเธอตอนเห็นหน้ากัน
มองไปให้ลึกถึลเนื้อใน
แล้วจะพบสิ่งที่อาจอยู่ใกล้ในนั้น
บางทีคำว่ารักที่บอกกัน
อาจเป็นแค่เพียงฝันหรือโลกมายา
ใสหน้ากากเข้าหากัน
หน้าตาสวยหล่อนั้นที่ฝันหา
ขางนอกสุกใสข้างในไร้ราคา
อย่ามองด้วยตา..แต่ให้มองที่ใจ
คุณค่าของคำว่า " รัก "
จะมากกว่าที่เธอรู้จัก...ที่ใจใฝ่
เรียนรู้ที่จะรัก...เรียนรู้ถึงหัวใจ
เรียนรู้ว่าควรรักใคร..และเลือกสิ่งที่หัวใจ
..............เธอต้องการ......................