อรุณรอนอ่อนสิ้นแล้ว สุรีย์ วสันต์ตามราวี หม่นไหม้ เมฆาพาทับทวี ทรงกลด สลดแฮ เหม่อมองแผ่นฟ้าใช่ ก่นเศร้า อาดูร มองฟ้านภาหม่น เหมือนดั่งคนทนโศกศัลย์ นั่งคิดจิตประหวั่น ช่างเหมือนฉันยามเดียวดาย รักคนมีคนรัก มันสุดผลักหทัยหมาย แค่คิดยังเสียดาย แต่ไมตรียังมีมา หันหลังให้กับเธอ ใจชะเง้อทุกเพลา แอบดอดลอดสายตา ใจของข้าน่าโบยนัก รักเขาอยู่ฝ่ายเดียว ใจยังเสียวเขาไม่รัก อยากพบประสบพักตร์ ถามว่ารักสักหน่อยไหม ถ้าไม่ไม่ต้องตอบ ขอเพียงชอบก็ดีใจ ไม่ชอบแค่ขอบใจ ฉันคงไม่ต้องเพ้อพร่ำ แต่นี่ดูมีหวัง แม้จะยังหวังรักจำ แค่จิตคิดน้อมนำ ฉันคงจำจนวันวาย
27 มิถุนายน 2549 00:44 น. - comment id 586540
มาฟังคนร่ำร้อง ............... ปลอบตน อ้างปลอบฟ้าเบื้องบน ....... หม่นเศร้า เจ็บร้าวรักเวียนวน ......... เปล่าเปลี่ยว ร่ำแต่จะใฝ่เฝ้า ................ เจ็บร้าวข้างเดียว ตะวันถูกเมฆทับ ฟ้าร้องรับกับใจเหี่ยว โหยหาหน้าซีดเซียว ฝนตกเหนี่ยวหัวใจพัง รำพึงถึงที่รัก ที่ถูกผลักแทบหมดหวัง อ้างว่าฟ้าถูกบัง แต่ใจยังเจ็บกว่าฟ้า ปลอบฟ้าฤๅปลอบตน ฟังพี่บ่นเหมือนก่นบ้า หมายให้ใครสัญญา ว่าให้ตอบว่าชอบกัน รักคนมีคนรัก ใจหน่วงหนักเกินผูกพัน ฝันเอยเคยพังฝัน ยังจะหวังฝันอันใด. แหะ แหะ ... เปล่ามาซ้ำเติมนะคะ แต่ว่า ... สงกะสัยว่า ปลอบฟ้าหรือปลอบใจตัวเองอะค่ะ สวัสดีค่ะ ... พี่สร้อยฯ ราตรีสวัสดิ์นะ ... มาตอบกลอนก่อนนอน
27 มิถุนายน 2549 02:05 น. - comment id 586544
ฟังกลอนที่อ้อนหา อนิจจาพี่มาสาย อาวรณ์มิรู้คลาย อย่าทำลายหัวใจกัน.... มองฟ้าคล้ายชีวิต ใครลิขิตให้โศกศัลย์ ขอบฟ้ามีแสงพลัน คงสักวัน..ฝันเป็นจริง....ฯ แวะมาทักทายช่วงดึกค่ะ..ขอเป็นกำลังใจให้ก้าวต่อไป...ฟ้าหลังฝน..ย่อมสวยงามเสมอค่ะ
27 มิถุนายน 2549 08:37 น. - comment id 586576
คิดคำนึงห้วงฟ้า ทุกเวลาเคยมีเรา กลับโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงา วันนี้ไม่มีใคร อ้อมกอดแห่งฟากฟ้า ถวิลฝันหาแอบร่ำไห้ โดดเดี่ยวไม่เหลือใคร ร่ำอาลัยเหลืออาดูร
27 มิถุนายน 2549 08:40 น. - comment id 586578
แดดเช้าไม่ร้อนแรง แค่มีแสงพออุ่นไอ เหน็บพี่ได้โดนใจ เอ๊ะ.....ลูกใคร..น่าตีจริง ขอบตุณราชิกา ที่น้องมาปลอบใจกัน เมื่อฟ้ามีแสงพลัน คงสักวัน...ฝันป็นจริง......ขอบคุณจ้ะ
27 มิถุนายน 2549 09:13 น. - comment id 586595
รักคนมีคนรัก มันสุดผลักหทัยหมาย แค่คิดยังเสียดาย แต่ไมตรียังมีมา ชอบจังความที่ว่าข้างต้น
27 มิถุนายน 2549 10:49 น. - comment id 586625
บางครั้งเสียวหนึ่งของความรู้สึก แค่สนใจก็พอไม่ขอมากไปกว่านั้น ถ้ายิ่งคิดผูกพันอาจต้องเจ็บ แค่เพียงคิดไว้เล็กๆในความรู้สึกก็สุขใจ แค่มีความคิดคำนึงในความรู้สึกก็สามารถทำให้หัวใจเบิกบานได้ สวัสดีค่ะ ผ่านมาทักทาย
27 มิถุนายน 2549 13:50 น. - comment id 586676
ปลอบฟ้าคงบ่ได้ดอก อิอิ .... ปลอบคนเสียมากกว่า น่านะ ! เจอหน้าจริงๆก้อให้กล้าๆบอกเด้ออ้าย .... ตนเศร้าใยเปรียบว่าฟ้าเศร้า .... สุขเคล้าเหงาปนคนยึดถือ .... ทุกข์ ยิ้ม หม่นใจใครทำฤา .... ล้วนคือที่เกิดจากใจตน .... แมนบออ้ายยยยยย
12 กรกฎาคม 2549 10:42 น. - comment id 589736
อรุณลาแล้วสร่างโศรก ...........สหายในบทกลอน......