เรื่องเล่าเมื่อคราวกลับ(บ้าน)...1

คงอักษร

(และแล้วเวลาหวนคืนสู่รังของนกน้อย...กะมาฮอดแล้ว...ผู่ข่าดีใจหลายเด้พ่อแม่พี่น้อง...)
..............
                ไปหมอชิต ชิดหมอ เพื่อต่อรถ  
            ถือเงินสด  500 บาท ฟาดค่าตั๋ว
            ได้เงินทอน 200บาท บอกขาดตัว
            ชักหวั่นกลัว ตั๋ว300 เงินลอยไป
                ถือตั๋ววิ่ง ดิ่งลง ตรงที่จอด
             กระเป๋าสอด ใส่ที่ชั้น กองกันไว้
             แล้วยื่นตั๋ว พาตัวพุ่ง พลวดขึ้นไป
             สุดดีใจ เพราะที่นั่ง ยังมีว่าง
                นั่งไปได ้ระยะนึง ตะลึงจิต
             มีสาวขึ้น มายืนชิด อยู่แนบข้าง
             สุดชอกช้ำระกำใจไม่วายวาง
             เพราะสาวข้าง แย่งที่นั่ง ซวยจังเรา
                 ต้องมายืน โหนห้อย คอยที่ว่าง
             แต่สุดทาง หามีไม่ ใจสุดเหงา
             กว่าจะมา ถึงบ้าน จากนานเนา
             ขาของเราก็เป็นเหน็บสุดเจ็บใจ....(ตัวด้วย)				
comments powered by Disqus
  • คงอักษร

    18 มกราคม 2545 10:58 น. - comment id 30994

    กลับบ้านแล้วเป็นแบบนี้ทุกที
  • ผีเสื้อปีกบางฯ(ไม่ได้log in)

    18 มกราคม 2545 16:14 น. - comment id 31025

    ต่อตอนสองเร็วๆหน่อยค่ะ
    รออ่านอยู่นะ
  • mono

    18 มกราคม 2545 17:46 น. - comment id 31047

    งั้นคราวหน้าขอให้ได้นั่งนะจ้ะ
  • เสี้ยว

    18 มกราคม 2545 19:07 น. - comment id 31054

    เป็นผู้เสียสละก็ดีน้า

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน