-: ทึกทัก :-

ปักษาวายุ

-: ทึกทัก :-
     -: พลิ้วสายลมโลมไล้ในคืนค่ำ :-
สองดวงใจดื่มด่ำถ้อยคำหวาน
จันทร์หยอกดาวเย้าฟ้าราตรีกาล
สองฝั่งทางค่อยเคลื่อนผ่านเราเคียงเดิน
          
     -: พลิ้วลมพัดสะบัดไหวกิ่งใบสน :-
เพียงสองคนสองดวงใจให้ขัดเขิน
ปลายกิ่งสนโอนอ่อนอย่างหยอกเอิน
เพียงเราเพลินคุยกันใต้จันทร์นวล
     -: พลิ้วลมโชยโปรยสายระบายเงา :-
 กลิ่นยวนเย้าจากปลายผมยามลมหวน
 ปานดอกแก้วกลีบกลั่นหอมรัญจวน
 กลิ่นจางจางพาใจป่วนชวนละเมอ
     
      -: งามแสงดาวพราวกระพริบระยิบฟ้า :-
 แอบมองตาคนงามยามเจ้าเผลอ 
ประกายแย้มพริ้มพรายสายตาเธอ
 แอบอมยิ้มแก้เก้อเธอหันมอง
      -:  งามดนตรีสำเนียงเสียงกล่อมป่า:-
 เพลินน้ำเสียงเริงร่ากลางมืดหมอง
 จักจั่นขับขานประสานร้อง
 เพลินทำนองแห่งราตรีมีเพียงเรา
      -: เสียงเจื้อยแจ้วแก้วตาพาชมชี้ :-
โน่นดาวศุกร์ดวงนี้คงดาวเสาร์
มั่วเอาค่ะขำตัวเองอยู่เบาเบา
รู้หรือเปล่าแล้วดวงไหนใจหมายปอง
     -: มือชนมือสะดุ้งนิดจิตประหม่า :-
ตาสบตาตรึงประทับเผลอจับจ้อง
คิดอะไรในตานั้นมันแอบฟ้อง
จะขอลอง ...ทึกทัก... เรารักกัน
          -: ปักษาวายุ :-