10 ปี แห่งความทรงจำ
คนโง่ๆคือฉันเอง`
หยิบปากกามาเขียนลงบนกระดาษ
ใจแทบขาดคิดถึงซึ่งความหลัง
แต่วันนี้ตัวเราเศร้าลำพัง........
ความสุขยังหาไม่เจอในชีวี......
9 ปีผ่านความหลังยังฝังจิต
ฉากชีวิตของฉันอันเศร้าหมอง
เฝ้าคิดถึงคนที่รักน้ำตานอง....
สุดจะหมองน้องนางนั้นหายไป
9 ปีผ่านในชีวิตมิพานพบ
ชีวิตจบลงตั้งนานไม่ยอมตื่น
แต่วันนี้ก็จบพบวันคืน........
10 ปีเลื่อนมาพอดีไม่มีเธอ..
วันนี้ครบ 10 ปี ที่เราจาก
คนรักมากของฉันนั้นอยู่ไหน
อยากจะติดต่อไปกลัวหัวใจ.
มันหมองไหม้อีกครั้งก็จำทน
ขอให้น้องโชคดีและมีสุข
ขอความทุกข์อย่างใกล้ให้หน่ายหนี
คนที่รักจากไปไร้ปรานี.......
ขอให้น้องโชคดีวันวิวาห์....
......................................................
กลอนบนนี้ได้แต่งไว้ เมื่อ 2 ปีที่แล้ว
10 ปี หลังจากที่ผ่านช่วงวัยเด็กมา
รักครั้งของเด็กชาย คนหนึ่ง