มนารมณ์

ตราชู

เพื่อนๆทุกท่านครับ งานชิ้นนี้ ผมเขียนขึ้น โดยคิดจะหัดเล่นกระทู้โบราณ ซึ่งกวีหลายท่านได้ทำเป็นแม่แบบไว้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ท่านอังคาร กัลป์ยาณพงศ์ ท่านสร้างสรรค์กระทู้เช่นนี้ไว้หลายบท ผมว่าเป็นกระทู้ที่น่าสนุก จึงลองเล่นดูครับ
			
มนารมณ์
โคลงกระทู้โบราณ
	ทะ ลุ่ม ปุ่ม ปู
	ทะ  ยานหวังผ่านด้น				แดนไกล
ลุ่ม  หล่มเลนลุยไป						ไป่คร้าน
ปุ่ม  ปมปราศจากใจ					จึงแจ่ม
ปู  แผ่ดวงจิตสะอ้าน					เอี่ยมซึ้งสารศิลป์
	ทุ สุ มุ ดุ
	ทุ  ราคินไป่ข้อง					ระคางปน
สุ  จริตจำรูญผล						แผ่แผ้ว
มุ  หมายไม่จำนน						จมอนาถ
ดุ  ด่าเตือนตนแล้ว						เลิกท้อราถอย
	อุ สา นา รี
	อุ  ดมการณ์คอยเร่งเร้า				รังรอง
สา  ระร่ำคำกรอง						กล่าวถ้อย
นา  นาทัศน์อาจมอง					ประมวลสื่อ
รี  แห่งดวงตาน้อย						หนึ่งนั้นตาใน
	โก วา ปา เปิด
	โก  มลไพสุทธิ์แย้ม					เพยียบาน
วา  เรศรินชลธาร						ถั่งชื้น
ปา  ณีเหนี่ยวปทุมมาลย์					มาประดับ
เปิด  ตลอดโลกลึก, ตื้น					ตื่นตั้งใจตรอง
	จก จี้ รี้ ไร
	จก  คำผองเพื่อค้น					คิดเขียน
จี้  จุดชวาลาเทียน						ถ่องเรื้อง
รี้  พลแห่งความเพียร					พายาตร
ไร  เล่าอาจมลายเปลื้อง					เปลี่ยนเส้นทางศิลป์
________________________________________________