นานแสนนานดั่งราตรีที่มืดมิด กายกับจิตรวนเรและหวั่นไหว วันและคืนอยู่อย่างที่ไม่มีใคร เพราะเหตุใดอยู่เดียวเปลี่ยวเอกา มีธรรมชาติปลอบขวัญวันอ่อนไหว มีดวงใจครุ่นคิดถึงวันหน้า อยากมีใครอย่เคียงข้างบางเวลา อยู่กับฉันเถิดหนายามเหงาใจ แล้วเธอก็ก้าวเข้ามาอยู่กับฉัน ชีวิตพลันงามงดสวยสดใส ต่อแต่นี้ปิดทางเศร้าร้าวฤทัย มีเพียงสุขสดใสในใจเรา รักไม่เคยจีรังยั่งยืนสุข ใจจึงทุกข์ดังแดดที่แผดเผา เมื่อเธอให้เขามาเป็นดั่งเงา แทนภาพเก่าที่เราสองครองรักกัน ต่อแต่นี้ต้องทำใจให้เข้มแข็ง ไม่แสดงเธอทำใจใหเปลี่ยนผัน มีเพียงคำซื่อซื่อไม่ดึงดัน ขอใจฉันคืนเถิดหนาขอลาไกล
18 มิถุนายน 2549 15:05 น. - comment id 584548
เขาไม่ค่อยเห็นค่าเราหรอกครับ เอาใจช่วยครับ พี่ดอกฝัน จะติดตามครับ เพราะมากกกกกกกกก
18 มิถุนายน 2549 15:48 น. - comment id 584555
\" สายเกินไปที่จะให้เรากลับหวน รักเรรวนควรเก็บพับกลับไปหนา เหมือนแก้วร้าวบ่ดีได้เขาตีตรา เปรียบอุราแตกสลายคล้ายคลึงกัน หลากเรื่องราวที่ผ่านไปไม่ย้อนกลับ ได้เพียงรับเป็นบทเรียนยากเปลี่ยนผัน แก้ไม่หายปรับไม่ได้ไล่ไม่ทัน เพราะคืนวันลับล่วงแล้วแคล้วเพลา \" แวะมาเป็นกะลังใจให้งับ \" ราตรีมักมิเนิ่นนาน เพียงคืนผ่านตะวันก็จักฉาย \" น่านะ สู้ ๆ
18 มิถุนายน 2549 20:19 น. - comment id 584597
ความมืดแห่งราตรียังมีจบ ทุกข์ที่พบมีจาง ปล่อยวางบ้าง แต่ความเศร้าเรานี้ไม่มีจาง ช่างมืดมิดเคว้งคว้างอย่างราตรี เดินล้มลุก ก้าวย่างกลางความมืด รักจางจืดจากไกลใจป่นปี้ แสงหิ่งห้อยเห็นสักครั้งก็ยังดี นี่ไม่มี..แม้แสงใด..กลางใจเรา
18 มิถุนายน 2549 20:31 น. - comment id 584601
..
19 มิถุนายน 2549 08:08 น. - comment id 584653
ขอใจคืนแล้วจากลาเหรอคะ ให้เขาไปเถอะค่ะ อย่าเอาคืนเลย
19 มิถุนายน 2549 16:47 น. - comment id 584772
ถึง น้องอัสสุ จะพัฒนางานต่อไปค่ะ
19 มิถุนายน 2549 16:49 น. - comment id 584777
คุณMommamsan คืนวันล่วงไปแต่ก็ยากตัดใจลืม ยังไม่ลืมที่จะสู้ต่อไปค่ะ
19 มิถุนายน 2549 16:51 น. - comment id 584778
คุณชูรส ชีวิตมีทั้งด้านมืดและด้านสว่าง ขอบคุณค่ะ
19 มิถุนายน 2549 16:53 น. - comment id 584780
ถึงน้องเรน ขอบคุณนะคะสำหรับดอกไม้
19 มิถุนายน 2549 16:56 น. - comment id 584783
ถึง คุณเพียงพลิ้ว ที่จริงไม่คิดคืน แต่ต้องฝืนทำแข็งแกร่ง เกรงรู้เราอ่อนแรง แม้นใจจริงยังอาวรณ์