ตะวันชิงพลบ

Noktawan

ตะวันรอนอ่อนแรงล้าแสงแล้ว		
คงไม่แคล้วพลบค่ำเย็นย่ำหนอ
อบอวลอุ่นกรุ่นไอแดดใสทอ			
ผีต่างขอตากผ้าอ้อมย้อมเขตคาม
ลมหนาวโชยโรยเรื่อยพัดเฉื่อยฉิว		
รักฉันปลิวปลิดร่วงใคร่ทวงถาม
ใยเธอตัดสลัดไปได้ทุกยาม			
แม้ทุ่งงามฉันเหงาเศร้าเมื่อมอง
ตัดใจห่างร้างเจ้าเคล้าอกหัก		
นิราศรักเรื่องไหนใยต้องหมอง
ดั่งตะวันทันใดไม่คิดตรอง		
ทิ้งฟ้าหมองหม่นดำคล้ำระทม
สายลมเฉยเย้ยหยันปล่อยฉันเศร้า		
ยากคว้าเอารักคืนแสนขื่นขม
มองทางไหนให้มืดยืดอกตรม			
มิอาจข่มแข็งใจใต้แสงจันทร์				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    19 มิถุนายน 2549 08:10 น. - comment id 584655

    ข่มใจใต้แสงจันทร์
    เศร้าจังนะคะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน