ตะวันแดงแสงเย็นเห็นดวงใหญ่ ลอยขึ้นไปปลอบโลกหยุดโศกศัลย์ เช้าตรู่นี้ปีใหม่สดใสพลัน คือของขวัญของเราเฝ้ารอคอย ฝูงปักษีรี่ร้องบินท่องฟ้า ผ่านทาบทาอาทิตย์ดั่งคิดสอย เห็นเงาดำคลำทางกลางดวงลอย สวยใช่น้อยยามเช้านกเข้ามา เพ่งมองไปให้เห็นแดงเด่นเข้ม คล้ายไข่เค็มเคยกินถวิลหา ชวนหิวข้าวคราวใดใหญ่เต็มตา ไข่ไชยายังเด็กดูเล็กจัง มนต์สีแดงแห่งเช้านานเท่านี้ แค่นาทีที่เรานั่งเฝ้าหวัง แล้วตะวันพลันเพี้ยนเปลี่ยนจีรัง ทิวาสั่งสุริยาจ้าแสงโลม