มุมหนึ่ง
แค่ปลายปากกา
อีกมุมหนึ่งของคำว่ารัก
ทำให้หลายๆคนอยากจะรู้จัก.อยากจะค้นหา
เพราะได้ยินนิยามของคำว่ารักมาต่างๆนาๆ
เลยอยากจะรู้ว่ารักเป็นเช่นใด
เลยเอื้อมมือไขว่คว้ารักในสายลม...และสายลม
เอื่อมมือไปในโลกกลมๆที่กว้างใหญ่
สองมือจึงได้รักมาแนบดวงใจ
ทั้งสุขใจและอุ่นใจเมื่อได้รักมา
เมื่อมีรักก็เหมือนดั่งดอกไม้แรกแย้ม
รักคอมแต่งแต้มดั่งเดือนแรกเฉิดฉาย
โลกช่างอบอุ่นเมื่อมีรักมาเคียงข้างกาย
ความเหงาและเดียวดายก็ถูกอนุภาครักบดบัง
รักนะรัก...รักเนิ่นนานรักเริ่มจืดจางและจืดจาง
ใครจะรู้บ้างในความรักมีพิษรักที่ขื่นขม
รักมากก็เจ็บมากเพราะรักมันก็แค่สายลม
เมื่อมันพัดมาเชยชม มันก็จะพัดผ่านไป
เมื่อได้รัก ได้เจ็บ ได้สัมผัสกับคำว่ารัก
ทำให้ใจได้รู้จักกับอนุภาครักว่าปวดร้าวแค่ไหน
หัวใจดวงหนึ่งเจ็บปวดมาก จนเกินจะก้าวไป
ถ้างั้น...ในช่วงชีวิตอันยาวไกล ขออย่าให้หัวใจ...รักใครอีกเลย