นวลนั่งตู้

โฉบเฉี่ยว

.      นวลปรางนางนั่งตู้         ต้องตา
แขกหรื่อเสือหิวหา                หอบหิ้ว
เรือนร่างแลกเงินตรา           ตีค่า   ตัวเอย
เพียงเพื่อลบรอยริ้ว              กิ่วท้องต้องทน
        ทางออกอื่นยื่นให้         ไหนมี
ลงอ่างล้างกายี	                       ที่ได้
ทำชอบมอบสุขขี                    ครบเครื่อง    เฟื่องเอย
แขกชื่นรื่นรมย์ไซร้	ท่านให้เงินตรา
        ขมขื่นฝืนอดกลั้น         อาการ
ใครใคร่ไม่เกี่ยงงาน           แง่แย้ง
แม้แย่แก่แทบคลาน           โคเฒ่า    ถึกเอย
หนังย่นยานอย่างแร้ง          รับล้างโลมกาย
        ปลดเปลือยปล่อยร่างเปลื้อง    ปลดกาม
เปลือยเปล่าเปลื้องร่างงาม      เปรียบแก้ว
ปลอดโปร่งโล่งเมื่อยาม           ปลดปล่อย
ปลดปลุกเปลื้องปลื้มแล้ว	  เลิกร้างรับเงิน
        เรือนร่างรองรับผู้         กำหนัด
แนบนาบทาบทบรัด             ร่วมด้วย
แบบไหนไม่มีขัด                  ความใคร่  ได้เอย
ซ้ำซากอยากมอดม้วย           มากครั้งขื่นใจ
         ใดใดในโลกล้วน        อนิจจัง
เขาเล่ากล่าวกันฟัง               ฝากไว้
เธอไปไม่มาหวัง                   นั่งรับ     แขกเลย
สมเพชติดเอดส์ร้าย              โรคเชื้อรอตาย				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    14 มิถุนายน 2549 13:14 น. - comment id 583579

    น้ำตานอง อาบสองแก้ม
    สายลมแย้ม พัดผ่านมา
    นาฬิกา บอกเวลา
    ดังเตือนว่า เลยเวลานอน
    ทอดถอนใจ ให้คำนึง
    วันๆหนึ่ง ให้ผ่านไป
    ร่างของเธอ ปรนเปรอชาย
    ด้วยดวงใจ แหลกเหลวระบม
    สังคมทราม ทรามเพราะคน
    ความยากจน ใครทนได้
    พ่อก็แก่ แม่ไม่สบาย
    น้องหญิงชาย วัยกำลังหม่ำ
    ช้ำเพราะความ ที่เธอจน
    นี่หรือคน สังคมรังเกียจ
    ช่วยผู้ชาย ระบายความเครียด
    สิบร้อยพัน ยันรัฐมนตรี
    เป็นนวลนาง ในอ่างน้ำ
    เป็นนางงาม ตู้กระจก
    น้ำตาตก หัวอก เธอล้มเหลว
    ใครจะรู้ ใครจะเห็น
    ใครจะเป็น ผู้เห็นใจ
    ใครจะมา คิดจริงใจ
    ผ่านเลยไป ไม่จริงจัง
    น้ำตานอง อาบสองแก้ม
    สายลมแย้ม พัดผ่านมา
    นาฬิกา บอกเวลา
    ดังเตือนว่า เลยเวลานอน
    ทอดถอนใจ ไม่คำนึง
    วันๆหนึ่ง ให้ผ่านไป
    เพื่อพ่อแม่ เป็นอยู่สบาย
    น้องหญิงชาย ได้เล่าเรียน
      
    เป็นนวลนาง ในอ่างน้ำ
    เป็นนางงาม ตู้กระจก
    น้ำตาตก หัวอก เธอล้มเหลว
    ใครจะรู้ ใครจะเห็น
    ใครจะเป็น ผู้เห็นใจ
    ใครจะมา คิดจริงใจ
    ผ่านเลยไป ไม่จริงจัง
    น้ำตานอง อาบสองแก้ม
    สายลมแย้ม พัดผ่านมา
    นาฬิกา บอกเวลา
    ดังเตือนว่า เลยเวลานอน
    ทอดถอนใจ ไม่คำนึง
    วันๆหนึ่ง ให้ผ่านไป
    เพื่อพ่อแม่ เป็นอยู่สบาย
    น้องหญิงชาย ได้เล่าเรียน
    เพื่อพ่อแม่ เป็นอยู่สบาย
    น้องหญิงชาย ได้เล่าเรียน...
    
    แวะมาร้องเพลงให้ฟังค่ะวันนี้
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif
  • อัสสุ

    14 มิถุนายน 2549 14:55 น. - comment id 583607

    ความต้องการไมรู้สิ้น
    
    แม้มันไม่ได้สืบพันธ์โดยตรง
    
    เกิดขึ้นมา โดยสัญชาตญาณของ
    
    สัตว์โลกจริงๆ ๆ ครับ
  • ดอกบัว

    14 มิถุนายน 2549 15:47 น. - comment id 583619

    สวัสดีค่ะ คุณโฉบเฉี่ยว36.gif
    
    บัวคิดว่าถ้าไม่หวังความสบายจนเกินไป
    เขาคงคิดว่ามันได้เงินเยอะ
    งานที่ใช้แรงกายที่ดีกว่านี้มีตั้งเยอะนะค่ะ
    ไม่ทำนี่แหละคน
    คงเป็นเพราะได้เงินง่ายด้วยแหละค่ะ
    
     แต่คุณสื่อได้ดีมากๆด้วยสิค่ะ
  • Silky

    14 มิถุนายน 2549 16:50 น. - comment id 583627

    อิๆๆ...รู้ดี..รู้ลึก...รู้จริง....สงสัยจะไปบ่อยเน๊อะ....11.gif36.gif
  • โฉบเฉี่ยว

    16 มิถุนายน 2549 14:31 น. - comment id 584099

    คุณเพียงพลิ้ว
    
         เนตรหมองนองอาบแก้ม       นวลนาง
    ลมโบกโบยโชย               ผ่านพลิ้ว
    เสียงนาฬิกาวาง               แว่วแว่ว  แผ่วเอย
    คิดว่าถ้าแขกหิ้ว             แหลกเนื้อเหลือเกิน
          เรือนกายชายลุกล้ำ              บำเรอ
    พลีร่างลงปรนเปรอ             แปดเปื้อน
    สังคมเกลียดเหยียดเธอ     ทุกอย่าง  นางเอย
    ใครเล่าเขาจะเอื้อน            เอ่ยด้วยปรานี
            เป็นนางงามนั่งตู้              กระจก
    เหลวแหลกคอยแขกกก       กอดเกี้ยว
    หวังเก็บเหน็บเข้าพก        เงินพอก  งอกเอย
    ชีวิตคิดแค่เสี้ยว                เสาะคว้าค่าตัว
  • โฉบเฉี่ยว

    16 มิถุนายน 2549 14:34 น. - comment id 584102

    คุณอัสสุ
    
           ที่เห็นเป็นเช่นนั้น             อัสสุ
    กำหนัดมัดจิตยุ                ยั่วเย้า
    ยากจะละบรรลุ                หลุดล่วง  บ่วงเอย
    สัญชาติญาณเข้า              ครอบไว้ในวน
  • โฉบเฉี่ยว

    16 มิถุนายน 2549 14:36 น. - comment id 584105

    คุณดอกบัว
     
              ใจคนนี้แหละล้วน   ต้องการ
    เงินง่ายสบายบาน              เยอะด้วย
    ล่อจิตคิดไม่นาน         โน้มนอบ    ชอบเอย
    อย่างว่าได้มากล้วย       กอบเข้าเป๋าเต็ม
  • โฉบเฉี่ยว

    16 มิถุนายน 2549 14:51 น. - comment id 584117

    คุณ Silky
     
           นึกนึกก็เกือบแล้ว      ตอนเรียน
    เป็นนิสิตใหม่เนียน        หนึ่งนั้น
    พวกรุ่นพี่พากเพียร       พาพราก  ลากเอย
    ก็รับน้องเข้าชั้น             ชอบให้ขึ้นครู

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน