ฟ้าสีหม่นคนหมองนั่งตรองตรึก ใจลึกลึกสุดแสนจะสับสน กับโลกที่วุ่นวายแสนวกวน ต่างผู้คนต่างจิตใจผ่านไปมา สุดแสนเหงาเหมือนตัวอยู่เปล่าเปลี่ยว นั่งผู้เดียวไร้ที่เสน่หา ทุกข์จมลึกสุดแสนพรรณนา คิดแต่ว่าด้อยค่าสุดแสนทน แต่ลืมตาหมองเหลียวดูรอบข้าง ก็มิได้อ้างว้างมิปี้ป่น มิได้อยู่คนเดียวแต่มีอีกหลายคน ที่เคียงข้างกับตนอยู่ร่ำไป ทั้งพ่อแม่พี่น้องเพื่อนคนรัก ไม่ได้ทิ้งหายพักตร์กันไปไหน ยังคงห่วงยังคงหายังใส่ใจ อย่าคิดไปว่าตนอยู่คนเดียว เมื่อคิดได้รอยยิ้มเริ่มปรากฎ ใจคิดคดหายคลายความปล่าวเปลี่ยว เออจริงสิเรามิได้อยู่ผู้เดียว ใจห่อเหี่ยวกลับกลายบานเบ่งมา แล้ววันนี้ทำอะไรเพื่อใครบ้าง คนรอบข้างได้รับหรือเปล่าหนา อย่าคิดถึงแต่ตัวโปรดคิดถึงผู้เมตตา ที่เคียงข้างกันมาแต่ปางบน
14 มิถุนายน 2549 08:07 น. - comment id 583490
เมื่อมีความรัก ก็มักคิดถึงแต่คนรักจนลืมคิดถึงคนรอบข้างนะคะ พอเจ็บปวดขึ้นมา ก็ได้คนรอบข้างนี่แหละดูแล คิดขึ้นมาได้ อยากเขกหัวตัวเองจัง
14 มิถุนายน 2549 08:53 น. - comment id 583513
คนเราชั่งหลายหลากลึก เอาแน่ไม่ได้ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ไม่เจ้าใจเลยจริง ๆ
14 มิถุนายน 2549 12:24 น. - comment id 583565
จิงด้วยเนอะ อ่านแล้วรู้สึกว่า ตัวเองใช้เวลาฟุ่มเฟือยจัง เพราะงั้น คอมเมนต์เสร็จแล้ว.. ไปทำการบ้านก่อนน๊า อิอิ เพื่ออนาคต..จะได้ทำประโยชน์ให้คนรอบข้าง กลอนสร้างสรรค์ ให้สิบดวง โย่วๆ P.S. ดาวไม่มีเอารูปหัวใจไปแก้ขัดก่อง
14 มิถุนายน 2549 23:48 น. - comment id 583708
อยู่ลำพังให้ระวังเรื่องความคิด ตามจริตให้ทันอย่าขนขวาย เรื่องของจิตคิดวางไว้เป็นนาย ส่วนเรื่องกายไว้เป็นบ่าวเฝ้าระวัง
15 มิถุนายน 2549 12:12 น. - comment id 583800
\" ก็เคยเหงาเศร้าเศร้าอยู่ในบางครั้ง แต่ก็ยังไม่เคยคิดจิตท้อแท้ ถึงอ้างว้างให้หวนคิดในดวงแด ว่าสุดแท้มีพ่อแม่ที่รักเรา \" มาเยี่ยมเยือนกันของับ